- "Mirror" nieistniejącej
już strony
(chyba .... ?)
|
|
Następujące pliki MIDI są przykładami
muzycznymi, które po raz pierwszy ukazały się w magazynie "Keyboard" (wydanie
z maja 1994r.).
OK, właśnie rozpocząłeś swoją
wielką organową przygodę; co zamierzać teraz robić? Legendarne brzmienie B-3 tylko w
części zależy od ustawienia drawbarów i efektów wirujących głośników, a przede
wszystkim od techniki gry.
Niżej zobaczysz trochę świetnych riffów, zapisanych w plikach standardu MIDI, zaaranżowanych tak, abyś łatwo zrozumiał techniki stosowane przez organistów w celu uzyskania brzmienia B-3. Ustawienia drawbarów i zmiany kontrolerów Leslie, które zaznaczono w przykładach z magazynu "Keyboard" z maja 1994r. ale nie uwzględniono ich w tych plikach MIDI, powinny posłużyć ci jako zachęta do eksperymentowania. Zmiany kontrolerów Leslie wskazują, kiedy przełącznik zostaje przyciśnięty w celu spowolnienia lub przyspieszenia efektu Leslie, oraz kiedy Leslie osiąga swoją maksymalną szybkość. Notacja ta odnosi się do typowego opóźnienia (DELAY) Leslie 122 (4-5 sekund). Jeśli używasz efektu Leslie, który ma inny czas "speed up" i "slow down", musisz odpowiednio ustawić taktowanie kontrolerów.
Ostatnia uwaga: w odróżnieniu od innych
instrumentów klawiszowych, dźwięki organowe mogą brzmieć dowolnie długo. To pozwala
na stosowanie technik, które okazałyby się zupełnie bezowocne zastosowane na
instrumentach takich jak np. fortepian.
Dave Amels jest prezesem Voce
Incorporated, producentów organowych modułów brzmieniowych Micro-B i V-3. Gra na
organach od 1968 roku i nadal nie umie obsługiwać pedału SUSTAIN.
!!! Dzieki uprzejmości znajomego posiadacza Hammonda serii X strona wzbogaciła się o pliki MP3 z poniższymi przykładami !!!!
Przykład 1 MP3 brzmi najlepiej, grany w dużym kościele z kamienia, najlepiej w tym samym, którego używali Procol Harum.
Pozwól odpocząć swojemu kciukowi podczas gdy pozostałe palce pracowicie grają z prędkością błyskawicy powtarzający się bluesowy riff z przykładu 2. MP3
Przykład 3 MP3 pokazuje trochę harmonicznych możliwości przy niedbałym rozkładzie nut. Ten plik MIDI zawiera więcej niż cztery takty z artykułu z maja 1994r.
Przykład 4 MP3 jest graną na wysokich nutach soulową "rozgrzewką" (RAVE-UP), która rozweseliłaby Steve'a Winwooda. No, może niekoniecznie. Manuał organów ma szybkie, prawie "nie obciążające" działanie, które pozwala na łatwe granie tryli przy użyciu jednej ręki.
Przykład 5 MP3 demonstruje taką technikę przy graniu tryla na pojedynczym dźwięku, a'la Brian Auger.
Przykład 6 MP3 nie jest tak pełen wyrazu jak by to zagrał Booker T. Jones, ale idea jest ta sama. Najsilniejszymi palcami organisty są trzy pierwsze palce. Szybkie riffy jak np. bluesowe przebiegi (BLUE RUNS), najlepiej jest grać używając tylko tych trzech palców. Dwa zapisane takty są powtórzone dwukrotnie w pliku MIDI.
W przykładzie 7 MP3
zastosowano
użyteczną technikę, w której pojedynczy palec ześlizguje się z przypadkowego
klawisza na klawisz naturalny, w tym przypadku z Ab na A. Tonacja F jest ulubieńcem wielu
organistów jazzowych, m.in. dzięki szybkości, z którą można grać takie bluesowe
przebiegi.
Przykład 8 MP3
brzmi tak
jakbyś zaczął grać bluesowy przebieg, ale został wessany przez statek kosmiczny. To
mogłoby doprowadzić do ciekawych przekształceń.
Odkryj granice dobrego smaku grając przykład 9 MP3. Jeśli trochę nad nim popracujesz, będziesz umiał(a) zaśmiecać wiele gatunków muzycznych takimi szybkimi przebiegami na całych nutach (WHOLE-TONE RUNS). Inny zysk z "akcji" elektrycznych organów to dość szybki czas powrotu (RETURN TIME) klawiszy. To pozwala na granie staccato riffów przy naprzemiennym użyciu obu rąk (OVERLAPPING MANNER).
Przykład 10 MP3 może być też grany na innym instrumencie z szybkim powrotem klawiszy, na klawinecie. Jon Lord z Deep Purple jest jednym z ludzi, którzy spopularyzowali tę technikę gry na organach. Nawet we współczesnej muzyce tanecznej wykorzystuje się "slap" klawiszy B-3.
Przykład 11 MP3
równie dobrze
pasuje do współczesnej muzyki, jak i do tej z 1968r. Żeby zagrać ten przykład,
będziesz musiał obrócić lewą dłoń tak, aby oba kciuki były z lewej strony.
Poważnie!
W graniu na organach używa się różnych pochodów akordowych (CHORD VOICINGS),
ponieważ barwa dźwięku (TIMBRE) organów jest unikalna spośród całego bractwa
instrumentów klawiszowych. Te pochody akordów septymowych są klasyczne. Dwa zapisane tu
takty są powtarzane wielokrotnie w pliku MIDI, który wskakuje oktawę wyżej w jednym
miejscu i później wraca do zwykłego zakresu dźwięków.
Przykład 11a MP3 jest kombinacją przykładów 10 i 11.
Przykład 12 MP3
jest z muzyki
gospel, ale brzmi świetnie także poza kościołem.
Każdy słyszał przykład 13
MP3.
Czapki z głów przed Steve'm Winwoodem (już widzę jego uśmiech) za to, że
"wylansował" tę zagrywkę.
Odśwież ten stary riff na akordach septymowych (SEVENTH CHORD RIFF) przez granie go arpeggiami.. Przykład 14, MP3 powtarzany dwukrotnie, pokazuje, że możesz nauczyć starego psa nowej sztuczki.
Równoległe kwinty mogą powodować naprawdę ciężki dźwięk. Kiedy grasz przykład 15,MP3 brzęcz fuzzem overdrive'ując twój wzmacniacz zanim cię aresztują.
W przykładzie16 MP3użyto dwóch rąk aby dostojnie wprowadzić banalny akord septymowy. Wskaźnik ryzyka uszkodzenia ręki = 9.5.
Przykład 17 MP3 ułatwi grającemu zepsucie doskonałej muzyki. Najlepiej brzmi w tonacji C, gdy nie musisz myśleć o graniu niczego innego.
Grając przykład 18 MP3 możesz zamienić prawie każdą piosenkę w utwór typowy dla rocka progresywnego. . Nie jestem pewien, czy to ma znaczenie, gdzie jest on grany w kontekście piosenki.
Przykład 19 MP3 jest "arpeggiowaną" wersją przykładu 18. Jeśli przykład 18 nie brzmiał tak, jakbyś grał zbyt dużo dźwięków, ten na pewno będzie tak brzmiał.
Proste wprowadzenie w świat glissand ilustruje przykład 20 MP3. Rozpocznij nisko i smaruj nuty do C7 bez tercji. Glissanda grane na organach są od wielu lat podstawą świata rockowego. Właściwie nie ma jednego sposobu na granie glissand na organach. Użycie wewnętrznej strony dłoni powoduje "cięższe" brzmienie niż użycie tylko boku kciuka. Jeśli twój instrument ma "zwisające" (OVERHANGING) klawisze, bądź ostrożny podczas grania glissand, żeby nie "przyskrzynić" kawałka skóry między kciukiem a palcem wskazującym pomiędzy klawiszami. Wskaźnik ryzyka uszkodzenia ręki = tylko 5.0.
Spróbuj grać C7 nisko na klawiaturze, ślizgając się do wysokiego C7, a potem z powrotem do niskiego C7, zwracając uwagę na równomierne wydobywanie wszystkich dźwięków, zarówno w górę, jak i w dół. Przykład 21 MP3 ma wskaźnik ryzyka uszkodzenia ręki = 6.0
Przykład 22 MP3 graj tylko gdy jesteś kompletnie trzeźwy. Wskaźnik ryzyka uszkodzenia ręki = 9.9!
Przykład 23 MP3, który kończy się pojedynczym dźwiękiem a nie całym akordem, demonstruje maksymalną ilość dźwięków zagraną z minimalnym wysiłkiem. Pamiętaj: ślizganie się od nuty do nuty to jedyny sposób na odkurzenie klawiszy.
Jazzowa odmiana organów jest bardzo ważna. W przykładzie 24 MP3 zaznajomisz się z graniem basu lewą ręką. Ten riff, który trwa znacznie dłużej niż zaznaczono, także dostarcza treningu dla twojego pedału EXPRESSION oraz praworęcznego COMPING (w jazzie: podkład pod solo z nieregularnymi odstępami między akordami). Podziękowania dla Joey'a DeFrancesco za oświecenie.
Przykład 25
MP3 to popularne wypełnienie (FILL) zainspirowane Jimmy'm Smithem. W końcu to wszystko to
jego wina.
Tłumaczenie Bartosz "Skrzat" Małecki - dzięki !!!
| Home
| O autorze | Klub
| Historia | Cream | Jak
TO działa | Galeria | Modele Hammonda | Klony Hammonda | Patenty |
Ustawienia drawbarów |
| Leslie | Modele Leslie | Symulatory Leslie | Rhodes | Moog | Scheda | Linki |Płyty |
Wyszukiwarki | Kontakt
|