|
BIOGRAFIA
Trudno jednoznacznie stwierdzić, że powyższy skład nie zmieniał się w tym okresie, albowiem grupa nie nagrała nowego materiału studyjnego ani koncertowego. Za to często występowała na scenie, gdzie obok stałych członków zespołu wielokrotnie można było zobaczyć i usłyszeć starych znajomych. Oto jesienią 1993 r. podczas trasy koncertowej po Wielkiej Brytanii obejmującej 13 występów do Jethro Tull dołączali Mick Abrahams i Clive Bunker. Natomiast w 1994 r. szczególne znaczenie miały dwa koncerty - 8 stycznia w niemieckim Altenkirchen i 16 lipca w angielskim Tutbury. Właśnie wtedy grupa Iana Andersona dzieliła scenę z grupą Micka Abrahamsa - Bloodwyn Pig. Warto jeszcze dodać, że w Niemczech trzecim zespołem występującym na scenie był Fairport Convention, a w Anglii Dave'a Pegga zastąpił syn Matt. Kolejny wspólny koncert Iana Andersona i Micka Abrahamsa miał miejsce w The Grand w Londynie 11 sierpnia 1994 r., z którego dochód wpłynął na konto organizacji Friends Of The Earth, wśród swoich członków mającej także Andersona. Obok Iana i Micka publiczność mogła słuchać i oglądać zespół Martina Barre (tworzony m.in. przez Andy'ego Giddingsa i słynnego saksofonistę Mela Collinsa , który wsławił się współpracą z King Crimson i Camel), znanego i cenionego folkowca Roya Harpera, lidera Procol Harum Gary'ego Brookera oraz oczywiście Jethro Tull. Rok 1994 nie przyniósł nowej płyty nie tylko z powodu napiętego programu koncertowego (mówiło się nawet o przyjeździe Jethro Tull do Lublina, Katowic albo Wrocławia, jednak nic z tego nie wyszło), ale głównie ze względu na samodzielne poczynania członków zespołu. Nad swoimi albumami solowymi pracowali Ian Anderson (przy współpracy Andy'ego Giddingsa) i Martin Barre. Gitarzysta najpierw nagrał studyjny album zatytułowany A Trick Of Memory, a następnie opublikował nagrania koncertowe swojej grupy nazwanej The Summer Band (limitowany nakład - tylko 1000 egzemplarzy). Natomiast solowa płyta Iana Andersona ukazała się dopiero w kwietniu 1995 r. ( prawie równolegle z koncertowym albumem Jethro Tull In Concert - BBC Radio 1 Live 1991). Nosiła tytuł Divinities: Twelve Dances With God i zawierała instrumentalną muzykę na flet i orkiestrę, w sporej części improwizowaną, nawiązującą do różnych religii i kultur. Jednakże jej religijny charakter był nie tyle wyrazem nagłego zainteresowania się Andersona tą tematyką , lecz jedynie odpowiedzią na sugestie firmy EMI. Wczesnym latem 1995 r. istniała szansa, że Jethro Tull wreszcie zawita do Polski, a dokładnie do Katowic. Niestety promotor w ostatniej chwili wycofał się, mimo że znalazł sponsora - Pepsi-Colę, ale koszty też pewnie były duże, gdyż miał to być jedyny koncert w Europie Wschodniej w owym czasie. Anderson ubolewał:To był ogromny zawód. Poświęciliśmy cztery dni naszego życia, aby specjalnie przygotować się do tego pierwszego spotkania z polską publicznością. I wtedy powiedziano nam, że spotkania nie będzie. Obiecywał, że przyjedzie z zespołem za rok, ale jak się później okazało znowu nie mógł; tym razem już z całkiem innych powodów... |
|
|