• Strona główna
• News
• Dyskografia
• Biografia
• Relacje z koncertów
• Teksty
• Przekłady
• Indeks utworów
• MP3
• Indeks muzyków
• Wywiady
• Cytaty
• Plebiscyt
• Linki
• O stronie

1. In the beginning Man created God; and in the image of Man created he him.
2. And Man gave unto God a multitude of names, that he might be Lord over all the earth when it was suited to Man.
3. And on the seven millionth day Man rested and did lean heavily on his God and saw that it was good.
4. And Man formed Aqualung of the dust of the ground, and a host of others likened into his kind.
5. And these lesser men Man did cast into the void. And some were burned; and some were put apart from their kind.
6. And Man became the God that he had created and with his miracles did rule over all the earth.
7. But as these all things did come to pass, the Spirit that did cause Man to create his God lived on within all men: even within Aqualung.
8. And Man saw it not.
9. But for Christ's sake he'd better start looking.

1. Na początku Człowiek stworzył Boga; i na swój obraz Człowiek go stworzył.
   
   
2. I Człowiek nadał Bogu wiele imion, i uczynił go Panem wszystkiego na całej ziemi bo taka była wola jego.
3. Na siedmiomilionowy dzień Człowiek wsparł się mocno na swym Bogu i uznał go za dobre oparcie.
4. Człowiek z prochu ziemi uczynił Aqualunga i wielu innych mu podobnych.
   
   
5. I tych Ludzi podlejszego rodzaju rzucił w próżnię. I niektórzy spłonęli a inni odłączyli się od swego plemienia.
6. I Człowiek stał się Bogiem, którego sam stworzył i swymi cudami panował na całej ziemi.
7. Lecz, gdy już doszło do wszystkich tych rzeczy, wtedy Duch za którego przyczyną Człowiek stworzył Boga swego, zamieszkał w każdym z Ludzi; nawet w Aqualungu.
   
   
8. A Człowiek tego nie zauważył.
9. Ale - na Boga! - lepiej żeby przejrzał na oczy.

Part 1: Aqualung

Aqualung

Sitting on a park bench, eyeing little girls with bad intent.
Snot running down his nose, greasy fingers smearing shabby clothes.
Hey, Aqualung.
Drying in the cold sun, watching as the frilly panties run,
hey, Aqualung.
Feeling like a dead duck, spitting out pieces of his broken luck,
oh, Aqualung.

Sun streaking cold an old man wandering lonely,
taking time the only way he knows.
Leg hurting bad as bends to pick a dogend,
he goes to the bog and warns his feet.
Feeling alone, the army's up the road,
salvation a la mode and a cup of tea.
Aqualung my friend, don't you start away uneasy,
you poor old sod, you see it's only me.

Do you still remember December's foggy freeze
when the ice that clings on to your beard is screaming agony.
And you snatch your rattling last breaths with deep sea diver sounds,
and the flowers bloom like madness in the spring.

		

Część 1: Aqualung

Aqualung[1]  (Jennie Anderson/Ian Anderson)

Siedzi on na ławce w parku i spoziera na dziewczynki w złych intencjach.
Zatłuszczone paluchy wyciera w łachmany i z nosa ciekną mu gluty.
Oto Aqualung.
Gdy suszy się w słońcu, patrzy jak przemykają przed nim koronkowe majteczki,
Oto Aqualung.
Jest jak zdechły kaczor, co kaszląc wypluwa swój złamany los po kawałku,
Oto Aqualung.

Smugi słonecznego światła wcale nie grzeją starca co idzie samotnie,
I spędza czas w sposób tylko sobie znany.
Noga boli go paskudnie, gdy schyla się po odpadki rzucone psom.
Włazi do bagna, by ogrzać sobie stopy.
Czuje odrzucenie - choć kawałek dalej czeka modny przytułek
Armii Zbawienia na drodze i filiżanka herbaty.
Aqualung, mój przyjacielu, nie odchodź tak poirytowany
Ty stary pierniku, przecież widzisz, że to tylko ja.

Czy nadal pamiętasz ten grudniowy mróz w mgłę spowity -
Gdy lód, co oszronił twą brodę był agonią wrzaskliwą.
A tyś łapał grzechotliwie swój dech ostatni przy głębinowego nurka dźwiękach,
a kwiaty i tak rozkwitły jak szalone na wiosnę.

		

Cross Eyed Mary

Who would be a poor man, a beggarman, a thief,
if he had a rich man in his hand,
and who would steal the candy from a laughing baby's mouth
if he could take it from the money man.
Cross-eyed Mary goes jumping in again.
She signs no contract but she always plays the game.
She dines in Hampstead village on expense accounted gruel,
and the jack knife barber drops her off at school.

Laughing in the play ground gets no kicks from little boys,
would rather make it with a letching grey,
or maybe her attention is drawn by Aqualung
who watches through the railings as they play.
Cross-eyed Mary finds it hard to get along.
She's a poor man's rich girl, and she'll do it for a song.
She's a rich man stealer but her favour's good and strong,
she's the Robin Hood of Highgate, helps the poor man get along.

		

Zezowata Marysia[2] 

Któż z nas chciałby być biedakiem, żebrakiem, złodziejem,
gdyby bogacza w garści miał,
Czy kradłbyś cukierki z ust dzieci roześmianych,
gdybyś brać je mógł od faceta przy forsie?
Podskakując przychodzi znów zezowata Marysia 
Nie podpisuje umów żadnych ale zawsze jest uczciwa.
W Hampstead Village na obiad jada owsiankę na talon
Balwierz Majcher skrobnął ją, gdy do szkół jeszcze chodziła.

Gdy śmieje się na podwórku - nie dostaje kopniaków od chłopców:
Z pożądliwości szarej robi to raczej
A może względami swymi Aqualunga obdarzyć zechce
Który zza ogrodzenia patrzy jak się bawią dzieci.
Zezowata Marysia z trudem daje sobie radę.
Jest dobrą partią dla biedaka, i zrobi to specjalnie dla tej piosenki.
Dla bogaczy złodziejką jest, ale względy jej dobre są i silne:
Ona jest tym Robin Hoodem z Highgate co pomaga biedakom przetrwać.

		

Cheap Day Return

On Preston platform do your soft shoe shuffle dance.
Brush away the cigarette ash that's falling down your pants.
And then you sadly wonder does the nurse treat your old man the way she should.


She made your tea, asked for your autograph, what a laugh.

		

Powrót z przesiadką[3] 

Na peronie w Preston twe stopy miękko obute tańczą posuwiście
Strząsasz popiół papierosowy co spada ci na spodnie.
A później zastanawiasz się ze smutkiem, czy ta pielęgniarka traktuje 
twego ojca tak jak powinna.
Zrobiła ci przecież herbatę, poprosiła o autograf - jakie to śmieszne.

		

Mother Goose

As I did walk by Hampstead Fair I came upon Mother Goose,
so turned her loose, she was screaming.
And a foreign student said to me, was it really true,
there are elephants and lions too in Piccadilly Circus.
Walked down by the bathing pond to try and catch some sun,
saw at least a hundred schoolgirls sobbing into handkerchiefs as one.
I don't believe they knew I was a schoolboy.

And a bearded lady said to me, "If you start your raving
and your misbehaving, you'll be sorry".
Then the chicken fancier came to play with his long red beard
and his sister weird, she drives a lorry.
Laughed down by the putting green I popped them in their holes.
Four and twenty labourers were labouring and digging up their gold.
I don't believe they knew that I was Long John Silver.

Saw Johnny Scarecrow make his rounds in his jets black mac,
which he won't give back, stole it from a snow man.
As I did walk by Hampstead Fair I came upon Mother Goose,
so turned her loose, she was screaming.
Walked down by the bathing pond to try and catch some sun,
saw at least a hundred schoolgirls sobbing into handkerchiefs as one.
I don't believe they knew I was a schoolboy.

		

Matka Gęś[4] 

Gdym szedł przez Hampstead Fair natknąłem się na Matkę Gęś
Darła się przeraźliwie więc puściłem ją wolno
A zagraniczny student spytał mnie - czy to prawda,
ża na Picadilly Circus są słonie i lwy?
Przechodziłem obok stawu by zażyć nieco słońca.
Ujrzałem przynajmniej setkę uczennic, szlochających w chusteczki na raz.
Nie sądzę by wiedziały że sam jestem uczniem.

A brodata dama powiedziała mi: "Jeśli znów zaczniesz szaleć
i zachowywać się źle to pożałujesz".
Potem kurczaków amator ze swoją długą, rudą brodą do gry się przyłączył
Z jego siostrą zdziwioną co ciężarówkę prowadzi.
Śmiałem się do łez na polu golfowym gdym piłki wbijał do ich dołków.
Dwudziestu czterech robotników pracowało dobywając swe złoto
Nie sądzę by wiedzieli że Długi John Silver to ja.

Widziałem Jasia Stracha na Wróble jak biegał wkoło z miotłą jak węgiel czarną.
Ukradł ją bałwanowi śnieżnemu a potem nie chciał oddać.
Gdym szedł przez Hampstead Fair natknąłem się na Matkę Gęś
Darła się przeraźliwie więc puściłem ją wolno
Przechodziłem obok stawu by zażyć nieco słońca.
Ujrzałem przynajmniej setkę uczennic, szlochających w chusteczki na raz.
Nie sądzę by wiedziały że sam jestem uczniem.

		

Wondering Aloud

Wondering aloud how we feel today.
Last night sipped the sunset, my hand in her hair.
We are our own saviours as we start
both our hearts beating life into each other.

Wondering aloud will the years treat us well.
As she floats in the kitchen I'm testing the smell, yeah,
of toasts as the butter runs. Then she comes
spilling crumbs on the bed and I shake my head.
And it's only the giving that makes you
what you are.

		

Pytam się głośno [5] 

Pytam się głośno - jak się mamy dzisiaj.
Syciliśmy się zachodem słońca wczoraj - ma dłoń w jej włosach.
Ratownikami jesteśmy dla siebie, gdy każemy
kołataniom serc naszych pompować sobie życie nawzajem.

Zastanawiam się głośno - czy te lata co nadejdą obejdą się z nami łagodnie.
Gdy ona krząta się w kuchni, czuję zapach skwierczącego masła
na którym smaży mi tosty. Potem przychodzi do mnie
rozsypując okruszki na łóżku a ja potrząsam głową.
I mówię sobie: to jej uczynność czyni z ciebie tego
kim jesteś.

		

Up To Me

Take you to the cinema, and leave you in a Wimpy Bar,
you tell me that we've gone too far, come running up to me.
Make the scene at cousin Jack's, leave him to put the bottles back,
mends his glasses that I cracked, well that's one up to me.
Oh it's up to me, it's up to me.

Buy a silver cloud to ride, pack the tennis club inside,
trouser cuffs hung far too wide, well it was up to me.
Tires down on your bicycle, your nose feels like an icicle,
the yellow fingered smokey girl is looking up to me.
Oh it's up to me, it's up to me.

Well I'm a common working man with a half of bitter bread and jam
and if it pleases me I'll put one on you man, when the copper fades away.
Oh it's up to me, it's up to me, yeah.

The rainy season comes to pass, the dayglo pirate sinks at last,
and if I laughed a bit too fast, well it was up to me.
Take you to the cinema, and leave you in a Wimpy Bar,
you tell me that we've gone too far, come running up to me.

		

Bo tak mi się podoba [6]

Zabrałem cię do kina a zostawiłem w barze Wimpy -
mówisz mi, że posunęliśmy się za daleko - daj spokój, wracaj
Robię scenę w restauracji "U Jacka" - niech ustawia teraz butelki -
skleja okulary, które mu stłukłem - to było ode mnie.
O, bo tak mi się podoba, tak mi się podoba.

Na przejażdżkę Silver Cloud kupuję - pakuję klub tenisowy do niego,
Nogawki są teraz o wiele za luźne - ale tak mi się podoba.
W oponach twojego roweru jest mało powietrza - nos twój jest jak lodu sopel -
Dziewczę o palcach zżółkłych z papierosem patrzy na mnie.
Patrzy na mnie, patrzy na mnie.

Jestem zwykłym robociarzem, któremu ten z masłem chleb gorzko smakuje
I jeśli mi się zechce to rozpłaszczę go na tobie - jak tylko ten gliniarz sobie pójdzie.
Jeśli tak mi się spodoba, tak mi się spodoba.

Mija pora deszczowa - pirat zmierzchu różowego tonie w końcu -
a jeśli śmiałem się zbyt hałaśliwnie. To dlatego, że tak mi się podoba.
Zabieram cię do kina a zostawiłem w barze Wimpy -
mówisz mi, że posunęliśmy się za daleko - daj spokój, wracaj.

		

Part 2: My God

My God

People, what have you done,
locked Him in His golden cage, golden cage.
Made Him band to your religion,
Him resurrected from the grave, from the grave.
He is the God of nothing if that's all that you can see.
You are the God of everything, He's inside you and me.

So lean upon Him gently,
and don't call on Him to save you,
you from your social disgraces,
ooh, and the sins you wish to waive, you wish to waive.
The bloody Church of England, in chains of history,
requests your earthly presence at the bicarage for tea.

And the graven image you know who
with His plastic crucifix, he's got him fixed,
confuses me as to who and where and why,
as to how He gets His kicks, He gets His kicks.
Confessing to the endless sin, the endless whining sounds.
You'll be praying 'till next Thursday
to all Gods that you can count.

		

Part 2: Boże Ty mój

Boże Ty mój[7] 

Ludzie - cóżeście uczynili -
zamykając go w złotej klatce, złotej klatce.
Naginając go do swej religii -
Wskrzeszając go z grobu, z grobu.
Jest on Bogiem nicości - jeśli to wszystko, co dostrzec możecie.
Wy jesteście bogami wszystkiego bo on jest w tobie i we mnie.

Wspieraj się więc na nim delikatnie
I nie wzywaj go by cię ocalił
By cię ocalił przed społecznymi względami
I grzechami, których wypierać się zwykłeś
Krwawy Kościół Anglii - w okowach historii -
żąda byś się stawił na przyjęcie z herbatką w zakrystii.

Nagrobny wizerunek - ty już wiesz czyj -
Z jego plastikowym krucyfiksem - który mu doczepiliście -
Sprawia, że już nie wiem o kogo chodzi, gdzie i dlaczego -
On dostaje kopniaki, dostaje swe kopniaki.
Spowiadając się z nieskończonych grzechów - przy niekończącym się skowycie.
Będziesz modlił się do następnego czwartku
Do wszystkich bogów jakich wyliczyć zdołasz.

		

Hymn 43

Oh Father high in heaven, smile down upon your son
who's busy with his money games, his women and his gun.
Oh Jesus, save me.

And the unsung western hero killed an Indian or three
and made his name in Hollywood to set the white man free.
Oh Jesus, save me.

Jesus saves, we'll he'd better save himself
from the glory glory seekers who use his name in death.
Oh Jesus, save me.

Well I saw him in the city and on the mountains of the moon,
his cross was rather bloody, he could hardly roll his stone.
Oh Jesus, save me.

		

Hymn 43[8]

O Ojcze na niebie wysokim - uśmiechnij się łaskawie do syna twego.
pieniędzmi, kobietami i rewolwerem swym zajętego.
O Jezu zbaw mnie!

Nieopiewany bohater westernów, co zabił gdzieś Indian trzech a może tylko jednego,
i zrobił sobie nazwisko w Hollywood by pokazać wyzwolenie człowieka białego.
O Jezu zbaw mnie!

Jeśli Jezus może kogoś zbawiać - to powinien wybawić siebie
Od krwawych poszukiwaczy chwały, co w Jego imieniu śmierć zadają.
O Jezu zbaw mnie!

Tak, widziałem go na mieście i wśród gór księżyca -
z ledwością mógł dźwigać brzemię swe - krzyż krwią zbroczony.
O Jezu zbaw mnie!

		

Slipstream

Well the lush separation enfolds you,
and the products of wealth
push you along the bow wave
of their spiritless undying selves.
And you press on God's waiter your last dime
as He hands you the bill.
And you spin in the slipstream,
tideless, unreasoning, paddle right out of the mess,
and you paddle right out of the mess.

		

Kilwater[9]

I tak - bujne rozdzielenie cię ujawnia -
a produkty bogactwa
popychają za falą odkosów stawianą przez
byty ospałe co martwe są.
Teraz swój grosik ostatni kelnerowi bożemu wciskasz -
gdy Ten wystawia ci rachunek.
I wirujesz w kilwaterze -
bez fal - bezmyślnie - samotnie zostawiasz ten bałagan za sobą,
i samotnie zostawiasz ten bałagan za sobą.

		

Locomotive Breath

In the shuffling madness of the locomotive breath
runs the all-time loser, head long to his death.
He feels his piston scraping, steam breaking on his brow,
old Charlie stole the handle and the train it won't stop going,
no way to slow down.

He sees his children jumping off at stations one by one.
His woman and his best friend, in bed and having fun.
It's crawling down the corridor on his hands and knees,
old Charlie stole the handle and the train it won't stop going,
no way to slow down.

He heard the silence howling, catches angles as they fall.
And the all-time winner has got him by the balls.
He picks up Gideon's Bible, open at page one,
old Charlie stole the handle and the train it won't stop going,
no way to slow down.

Oddech lokomotywy[10] 

Dokładając do pieca w oddechu lokomotywy szaleńczym
uwija się wieczny oferma, na spotkanie śmierci gnając
Słyszy jak skrzypią tłoki - para na czole się rozbija -
stary Karol ukradł dźwignię i nie ma jak zahamować pociągu -
Nie ma sposobu by zwolnić.

Widzi jak jego dzieci wyskakują po kolei na stacyjkach.
Jego żona z najlepszym przyjacielem - zabawiają się w łóżku.
A on czołga się na kolanach na korytarzu -
stary Karol ukradł dźwignię i nie ma jak zahamować pociągu -
Nie ma sposobu by zwolnić.

Słyszy jak wyje cisza - bierze zwrotnice jak lecą.
A wieczny zwycięzca złapał go za jaja.
Bierze więc biblię Gideona - otwiera na stronie pierwszej
Bóg, to on ukradł dźwignię i nie ma jak zahamować pociągu -
Nie ma sposobu by zwolnić.

Wind Up

When I was young, and they packed me off to school
and they taught me how not to play the game,
I didn't mind if they groomed me for success,
or if they said that I was just a fool.
So I left there in the morning with their God tucked underneath my arm,
their half-assed smiles and the book of rules.
And I asked this God a question and by way of firm reply,
he said, "I'm not the kind you have to wind up on Sundays".
So to my old headmaster, and to anyone who cares,
before I'm through I'd like to say my prayers.
I don't believe you, you got the whole damn thing all wrong.
He's not the kind you have to wind up on Sundays.
Well you can excommunicate me on my way to Sunday school
and have all the bishops harmonize these lines.

How d'you dare to tell me that I'm my Father's son
when that was just an accident of Birth.
I'd rather look around me, compose a better song
'cause that's the honest measure of my worth.
In your pomp and all your glory you're a poorer man than me,
as you lick the boots of death born out of fear.
When I was young, and they packed me off to school
and they taught me how not to play the game,
I didn't mind if they groomed me for success,
or if they said that I was just a fool.
So I left there in the morning with their God tucked underneath my arm,
their half-assed smiles and the book of rules.
Well you can excommunicate me on my way to Sunday school
and have all the bishops harmonize these lines.

When I was young, and they packed me off to school
and they taught me how not to play the game,
I didn't mind if they groomed me for success,
or if they said that I was just a fool.
So to my old headmaster, and to anyone who cares,
before I'm through I'd like to say my prayers.
Well you can excommunicate me on my way to Sunday school
and have all the bishops harmonize these lines.
I don't believe you, you got the whole damn thing all wrong.
He's not the kind you have to wind up on Sundays.

Konkluzja[11] 

Gdy byłem mały posyłali mnie do szkół
gdzie uczyli jak nie być uczciwym.
Nie dąsałem się, gdy sposobili mnie do sukcesu,
ani też, gdy mówili, że zwykłym głupcem jestem.
Tak więc odszedłem stamtąd pewnego ranka z ich Bogiem pod pachą -
ich fałszywym uśmiechem oraz kodeksem dobrych manier.
I postawiłem temu Bogu jedno pytanie a on odparł mi w sposób nie budzący wątpliwości:
"Nie jestem zabawką, którą co niedziela nakręcać trzeba".
Tak więc memu dyrektorowi dawnemu (i komukolwiek kogo to obchodzi),
nim skończę szkołę, chcę zadeklamować tę oto modlitwę moją -
Nie wierzę wam: cholernie wszystko poplątaliście -
On nie jest zabawką, którą co niedziela nakręcać trzeba.
Możecie wykląć mnie ze szkółek niedzielnych
a wszystkim biskupom kazać te wersy wyładzać -

Jak śmiecie wmawiać mi, żem jest synem Ojca Niebieskiego,
podczas, gdy jestem tylko kolejnym Narodzin przypadkiem.
Lepiej już zrobię gdy rozejrzę się wokół - ułożę lepszą piosenkę
bo przecież to jest mej wartości miara uczciwa.
Z całą waszą pompą i chwałą, biedniejsi jesteście ode mnie
gdy liżecie buty kostuchy zrodzonej ze strachu.
Gdy byłem mały posyłali mnie do szkół
gdzie uczyli jak nie być uczciwym.
Nie dąsałem się, gdy sposobili mnie do sukcesu,
ani też, gdy mówili, że zwykłym głupcem jestem.
Tak więc odszedłem stamtąd pewnego ranka z ich Bogiem pod pachą -
ich głupawymi uśmiechami oraz kodeksem dobrych manier.
Możecie wykląć mnie ze szkółek niedzielnych
i wszystkim biskupom kazać te wersy wyładzać.

Gdy byłem mały posyłali mnie do szkół
gdzie uczyli jak nie być uczciwym.
Nie dąsałem się, gdy sposobili mnie do sukcesu,
ani też, gdy mówili, że zwykłym głupcem jestem.
Tak więc memu dyrektorowi dawnemu (i komukolwiek kogo to obchodzi),
nim skończę szkołę, chcę zadeklamować tę oto modlitwę moją.
Możecie wykląć mnie ze szkółek niedzielnych
i wszystkim biskupom kazać te wersy wyładzać.
Nie wierzę wam: cholernie wszystko poplątaliście -
On nie jest zabawką, którą należy nakręcać co niedziela.

Przypisy:

Ian Anderson in Disc and Music Echo, 20 marca 1971 roku.

Piosenka ta mówi o biednej uczennicy-prostytutce, która zaspokaja seksualnie biedaków i okrada tych, którzy sami, jak i ona sama, niewiele mają, zamiast okradać tych którzy są bogaci. Pierwsze cztery wiersze piosenki sugerują, że nie postępowałaby tak, gdyby nie była tak biedna. "Któż z nas chciałby być biedakiem, żebrakiem, złodziejem, gdyby bogacza w garści miał,...". Pomimo swej "pracy" jest nadal biedna, "jada owsiankę na talon", "z trudem daje sobie radę". Jednak dla biedaków, którzy mogą sobie pozwolić na jej usługi, będzie ona najbardziej oczekiwanym oderwaniem się od mizerii życia codziennego: "Ona jest tym Robin Hoodem z Highgate co pomaga biedakom przetrwać.". Wiersz "Balwierz Majcher" który "skrobnął ją, gdy do szkół jeszcze chodziła.", sugeruje, że właśnie przeszła aborcję, ponieważ pierwotnie golibroda pełnił rolę chirurga. Będąc przedwcześnie dojrzałą, uważa, że nie należy do grupy swoich rówieśników, pociągają ją raczej mężczyźni niż chłopcy: "Gdy śmieje się na podwórku - nie dostaje kopniaków od chłopców: Z pożądliwości szarej robi to raczej...". Nie mając zbyt wielkiego wyboru w kwestii swoich "klientów" nie jest zbyt wybredna.

Jan Voorbij (tłum. Maciej Rolski)

³ Powrót z przesiadką

"Cheap Day Return"...mówi o pewnym dniu, kiedy pojechałem odwiedzić mojego ojca w szpitalu w Blackpool. Złapałem pociąg o dziewiątej, spędziłem cztery godziny w podróży, cztery godziny spędziłem z ojcem i cztery godziny w drodze powrotnej. Była to długa piosenka, mówiąca głównie o podróży pociągiem, ale ten fragment na tym nagraniu jest o odwiedzinach u ojca. Jest to prawdziwa piosenka.

Ian Anderson w "Disc and Music Echo", 20 marca 1971 roku.

Peron w Preston (dzięki uprzejmości: Dave Bevisa)

Piosenka ta opisuje kolejny aspekt życia z nizin społecznych. Narrator "Up To Me" opowiada swoją powszednią opowieść o uwodzeniu słuchaczowi z baru lub szefowi. Otwierające wersy sugerują, że randka się nie udała po tym jak narrator próbował w zbyt szybkim tempie osiągnąć zamierzony cel, kończy się to tak, że zostawia on w końcu swą sympatię w restauracji.

"Zabrałem cię do kina a zostawiłem w barze Wimpy -
mówisz mi, że posunęliśmy się za daleko - daj spokój, wracaj"

Z następnych wersów dowiadujemy się, że miała miejsce bijatyka lub awantura w knajpie "U Jacka" po wypiciu o kilka szklaneczek za dużo, narrator kończy ją uderzając Jacka w twarz: "to było ode mnie":

"Robię scenę w restauracji "U Jacka" - niech ustawia teraz butelki -
skleja okulary, które mu stłukłem - to było ode mnie.
O, bo tak mi się podoba, tak mi się podoba."

W kolejnych wersach wydaje się występować ten sam temat jaki wystąpi w "Too Old to Rock 'n' Roll" pięć lat później. Wyjątek polega na tym, że tutaj narrator postanowił żyć na wysokiej stopie w sposób dyktowany modą:

"Na przejażdżkę Silver Cloud kupuję - pakuję klub tenisowy do niego,
Nogawki są teraz o wiele za luźne - ale tak mi się podoba."

Przypadkowo spotyka się z kogoś, kogo postanowił unikać. Może to była (Zezowata) Marysia?

"W oponach twojego roweru jest mało powietrza - nos twój jest jak lodu sopel -
Dziewczę o palcach zżółkłych z papierosem patrzy na mnie.
Patrzy na mnie, patrzy na mnie."

Matt Willis (tłum. Maciej Rolski)

Wzmiankowany jest w tekście bar Wimpy. Była to (i nadal jest, choć dzisiaj już mniej popularna) sieć restauracji szybkiego żywienia, podobnego rodzaju jak McDonald's, gdzie posiłki spożywano przy pomocy noża i widelca - jedzenie palcami nie było publicznie akceptowane w 1970 roku!

Neil R. Thomason (tłum. Maciej Rolski)

Nazwa własna Silver Cloud przypuszczalnie odnosi się do luksusowego Rolls-Royce'a model "Silver Cloud".

Maciej Rolski

Rolls-Royce "Silver Cloud II"

⁷ Boże Ty mój

W artykule opublikowanym w "Disc and Music Echo" 20 marca 1971 roku, znajdujemy odpowiednie fragmenty, gdzie cytowany jest Ian: Wszystkie piosenki na stronie drugiej na różne sposoby odnoszą się do koncepcji Boga, z mojego osobistego punktu widzenia.

Ian: Pierwszy utwór p.t. "My God" nie jest piosenką skierowana przeciwko Bogu lub idei Boga, ale jej ostrze wymierzone jest w Bogów i pełnemu hipokryzji kościołowi establishmentu, jest tu krytyka Boga, którego ów establishment wybrał sobie by go czcić. Dla mnie zupełnie zniechęcającą jest taka sytuacja w której dzieci wychowuje się tak, aby wyznawały tego samego Boga co ich rodzice. Bóg jest abstrakcyjną ideą, którą Człowiek sobie wybiera by oddawać jej cześć, a on [On] nie musi być czczony. Twierdzę, że my powinniśmy jego [Jego] istnienie tylko przyjąć do wiadomości. Dzięki loterii narodzin, dzieci wychowuje się tak, aby stały się Żydami, Katolikami czy Protestantami. Uważam, że to zarozumialstwo i rzecz niemoralna. Religie kreślą linie podziału pomiędzy istotami ludzkimi i to jest złe. Za wielce naganne uważam pranie mózgów stosowane w szkołach za pomocą zestawu idei religijnych. To człowiek powinien myśleć i podejmować decyzje samodzielnie". "My God" jest rodzajem bluesa dla Boga wykonanym w formie lamentu. Wiele religii działa jako służba społeczna zamiast funkcjonować jako służba duchowa".

Ian Anderson w "Disc and Music Echo", 20 marca 1971 roku.

Wersy:

"Krwawy Kościół Anglii - w okowach historii -
żąda byś się stawił na przyjęcie z herbatką w zakrystii."

nie były wersami oryginalnymi. Piosenka ta została napisana jeszcze przed albumem "Benefit" i w kwietniu 1970 roku była wykonana po raz pierwszy na żywo. "My God" był zagrany i zarejestrowany wcześniej, zanim jeszcze znalazł swoje ostateczne miejsce na albumie "Aqualung". Miało to miejsce podczas nowojorskiego konceru w Carnegie Hall (4 listopada 1970 roku), którego fragmenty znalazły się na "Living In The Past" oraz "25th Anniversary Box Set". Oryginalne wersy brzmiały tak:

"Żydzi, chrześcijanie, muzułmanie czekają na wyzwolenie.
Każdy twierdzi, że jest Jego częścią także częścią mnie".

Rozumiem to tak, że Ian zauważył te same, co opisane wyżej, procesy, w innych religiach. Nie wiem co spowodowało ich zmianę. Może nie chciał być zbyt prowokacyjny, albo też pragnął cały swój krytycyzm wymierzyć w sytuację panującą w Anglii.
Kolejną interesującą kwestią związaną z tą piosenkę jest to, że Ian cały album planował zatytułować "My God" a nie "Aqualung". Ponieważ kilka koncertów z 1970 roku ukazało się na bootlegach i ponieważ jeden z nich został wydany jako longplay bootlegowy pod tytułem właśnie "My God", Ian nie miał innego wyjścia jak tylko wybrać nowy tytuł.
Samą piosenkę nagrano w studio po raz pierwszy w czerwcu 1970 roku, ale było to nieudane nagranie. Powtórne nagranie w grudniu 1970 roku już się udało.

Jan Voorbij (tłum. Maciej Rolski)

⁸ Hymn 43

...jest bluesem dla Jezusa, o krwawych poszukiwaczach chwały, którzy używają jego imienia jako wymówki dla mnóstwa niegodziwych rzeczy. Wiecie jak to jest: "Tato, to nie moja wina - misjonarze kłamali.

Ian Anderson w "Disc and Music Echo", 20 marca 1971 roku.

⁹ Kilwater

...jest piosenką o umieraniu. Nie oznacza ono końca świata, ale sugeruje istnienie zycia pośmiertnego. Jest taki wers w niej: "samotnie zostawiasz ten bałagan za sobą,". Jest krótka i dosadna, tak pod względem lirycznym jak i muzycznym.

Ian Anderson w "Disc and Music Echo", 20 marca 1971 roku.