|
|
BIOGRAFIA
Jethro Tull 9
czerwiec 1980 - maj 1981
Ian Anderson - voc, g, fl; Martin Barre - g;
Dave Pegg - b; Eddie Jobson - k;
Mark Craney - dr.
|
Na początku 1980 roku grupy Jethro Tull praktycznie nie było. Jej aktywność zmalała w każdym razie do zera. Nikt z całej szóstki nie miał pomysłu co robić dalej. Wtedy szefowie Chrysalis, zaniepokojeni milczeniem podopiecznych, zaproponowali Andersonowi zebranie na płycie jego solowych nagrań z całego okresu kariery, w większości znanych już z albumów i singli Jethro Tull, częściowo nie publikowanych. Mistrz nie zgodził się jednak i zaproponował, że nagra nowe piosenki. W czerwcu 1980 roku przystąpiłdo pracy nad pierwszą solową płytą w swojej karierze. Do studia zaprosił co prawda dwóch muzyków Jethro Tull , Barre'a Pegg'a, ale większość partii instrumentalnych powierzył Eddiemu Jobsonowi, pianiście i skrzypkowi wywodzącemu się z grupy U. K. (wcześniej związany był m. in. z Roxy Music, King Crimson i zespołem Franka Zappy), zatrudnił też jego przyjaciela, perkusistę Marka Craney'a. Gdy w sierpniu album zatytułowany A był gotowy, zdecydowano, że zostanie wydany pod szyldem Jethro Tull. I tak Evan, Palmer, i Barlow stracili pracę w zespole. Chociaż Jobson i Craney wcale nie czuli się jego członkami i odeszli wkrótce po trasie promującej płytę nagraną z ich udziałem. Jednak szybko zostali zastąpieni przez pianistę Petera Vetesse, którego Anderson wypatrzył w zespole Rich And Famous, oraz perkusistę Gerry'ego Conwaya.
Wyimpasowani członkowie zespołu nie odegrali już większej roli na scenie muzyki rockowej. Pianiści utworzyli grupę Tallis, perkusista wszedł w skład Tandori Cassette - obie te formacje nie odnosząc żadnych sukcesów rozwiązały się w 1981 r. Potem byli muzycy Jethro Tull dawali o sobie znać sporadycznie. Barlow wspierał eks-Zeppelinów: Planta (album The Principle Of Moments) i Page'a (Outrider). Z kolei Palmer brał udział w nagraniu płyt z orkiestrowymi wersjami utworów największych gwiazd rocka progresywnego: Genesis (We Know What We Like: The Music Of Genesis, 1987), Pink Floyd (Symphonic Pink Floyd, 1989), Yes (Symphonic Music Of Yes, 1993), no i oczywiście Jethro Tull (A Classic Case, 1985).
|
