Kontakt do wykonawców oraz
noty biograficzne.
Materiały organizatorów. (Adresy
emailowe zabezpieczone przed spamem. Proszę przepisywać ręcznie)
BJOKER
– Częstochowa
zespół powstał w 2006 z inicjatywy gitarzysty
Kordiana Nowickiego z którym w pierwszym okresie istnienia grupy współpracowali
Przemysław Szymanek (bas) i Sławomir Bieniek (gitara). Był to czas czysto
instrumentalnych kawałków, po zamieszczeniu jednego z których na stronie
internetowej z czasem do zespołu dołączyła wokalistka Katarzyna Bańka oraz
perkusista Grzegorz Rurański. Muzyka którą grają, to jak sami mówią rock i metal
z elementami elektroniki. Obecnie pracują nad materiałem na swój debiutancki
album oraz spotykają się z publicznością podczas koncertów.
Skład na
Jarocin:
Katarzyna Bańka – głos
Sławomir Bieniek – gitara
Przemysław Szymanek
– Bas
Grzegorz Rurański – baniaki
Kordian Nowicki
– gitara, key, loop'y
Kontakt z
zespołem : tel. 600 987 791;
bjoker vp.pl
C4
– Warszawa
Pierwsze próby zespołu odbyły się w połowie
2003, a zaczęło się od coverów Kazika, T.Love czy Myslovitz. Muzycy zastanawiają
sie dzisiaj, jak można było tak katować te kawałki. Ale grali, zostali nawet
laureatami nagród publiczności warszawskiego przeglądu PUPA (dwukrotnie). „Grają
rocka w nieco lżejszym wydaniu, kładąc nacisk na melodie i teksty, które są po
polsku”.
Skład :
Tomek Pamrów
– śpiew, gitara
Antek Opolski
– gitara, czasem śpiew
Adam „Adak” Kępiński
– gitara basowa
Tomasz '70MA52' Wolff
– perkusja
Kontakt z zespołem : tel. 503 973 600;
c4 c4.art.pl
KID A
- Mętków
ta małopolska grupa zaczynała pod koniec 2004 od
grania coverów Myslovitz. Muzycy wśród swoich inspiracji wymieniają m.in.
Radiohead (nazwa Kid A pochodzi od tytułu jednej z płyt Brytyjczyków), Myslovitz,
Sigur Ros, Blur, Lenny Valentino, Ściankę czy The Pixies. Dwukrotnie wygrywali
Powiatowy Przegląd Kapel w Chrzanowie, a w roku ubiegłym znaleźli się w Złotej
Dziesiątce na Union of Rock w Wegorzewie.
Skład:
Mateusz Parzymięso
- wokal, bas
Dawid Noworyta
– gitar
Michał Parzymięso
- instr. klawiszowe, II wokal
Grzegorz Noworyta
– perkusja
Maciej Parzymięso
– gitara
kontakt z zespołem :
kid_a_management gazeta.pl; http://kid_a.glt.pl/
KUMKA OLIK
– Mogilno
Początki Kumka Olik sięgają wiosny 2006 - wtedy
jeszcze w pojedynkę walcząc - Mateusz nagrał pierwsze piosenki i z nieznaczną
pomocą basową brata nagrał "Korkociągnik" - pierwszą EPkę zespołu.
Po kilku próbach zmontowania składu po raz
kolejny chwyciliśmy za instrumenty i nagraliśmy drugą EPkę - "Jakbyco". Po tym
epokowym wydarzeniu dołączył do nas Sławek - i tak wykrystalizował się skład.
Gramy koncerty i poszukujemy wydawcy debiutu.
Skład :
Mateusz Holak - gitara, śpiewa
Kuba
Holak - bas
Sławek
Szczeblewski –
perkusja
Kontakt z
zespołem: tel. 503 052 096; 660 402 927;
kumkaolik o2.pl
LUSTRO
– Radom
„Zespół powstał z potrzeby serca w 2003 roku . Z potrzeby
wyrzucenia z siebie emocji i wyrażenia swojego zdania na temat tego co wokół nas
i tego co dzieje się w nas samych. Dźwięk i słowo to doskonały środek do
osiągnięcia tego celu, dlatego został przez nas wybrany. Poprzez
LUSTRO
poznajemy świat, ludzi i samych siebie. W
LUSTRZE
przeglądamy się poznając swe prawdziwe twarze - szczęśliwe, zmartwione, a
czasami przerażające. Pragniemy przejść na drugą stronę mając nadzieję, że tam
jest nasza druga lepsza połowa, drugi lepszy świat. Zapraszamy przejrzyjcie się
w LUSTRZE…
to tyle słów reszta to dźwięki.”
Skład:
Konrad Przerwa – wokal
Grzegorz Kowalczyk – gitara
Jacek Falkiewicz – gitara
Artur Rudnicki – bas
Artur Sulikowski
– bębny
Kontakt z zespołem: tel. 606 66 71 07; 604 42 02 26;
poczta grupa-lustro.com
MECHANICZNA
POMARAŃCZA
– Elbląg
Zespół Mechaniczna Pomarańcza powstał jesienią
2005 roku jako 2-osobowy projekt. Założycielami zespołu byli Tomasz Steńczyk (voc.git.)
i Piotr Mazurowski (git.bas.), współpracujący od dawna ze sobą w
zespołach Blue Session i Dolaroova Cover Band. Wszystkie utwory zespołu powstały
i zostały zarejestrowane w domowym studio przy użyciu komputera. Zespół wykonuje
ekspresyjna i dość hałaśliwą odmianę gitarowego rocka, rzadko stroi gitary i
często pali wzmacniacze:). Teksty pisane są przez zaprzyjaźnionego z zespołem
Artura Żochowskiego. Pierwszy koncert zespołu odbył się w klubie
Volt z gościnnym występem Bogumiła Romanowskiego na bębnach.
Po roku do dwójki wyżej wymienionych dołączył ich kolega Sebastian Drewek (Spoon,
Funky Bastardos) grający na perkusji i zespół rozpoczął odbywać dość regularne
próby w 3-osobowym składzie. Ponieważ wykonywanie utworów tylko w trzy osobowym
składzie było doś trudne do składu dołączył na krótko Bartek Krzywda(Elefunk,
Pies) na klawiszach, potem zmieniony przez gitarzystę
Jarka Kostyrę (Holland.) Drugi koncert zespołu odbył się w klubie
Eden w towarzystwie zespołu F/X i Odziału Zamkniętego. Zespół planuje
intensywnie koncertować w celu promowania swojej muzyki oraz regularnie odbywać
próby w pełnym składzie.
Skład:
Tomasz Steńczyk
– gitara, śpiew
Piotr Mazurowski-
bas
Sebastian Drewek
– bębny
Jarosław Kostyra
– gitara
Kontakt z zespołem: tel. 507 451 505;
tomaszstenczyk op.pl
MIASTO
– Bydgoszcz
Zespół Miasto gra
od 1997 roku, a w jego składzie znajdują się osoby związane m.in. z zespołem
Dubska.
Miasto tworzy
mieszankę siarczystego czadu,
punkowej energii,
połączonej ze sprawnym technicznym graniem a także elementami
ska,
reggae,
a nawet dubu.
Muzyka zespołu, oscylująca bliżej lub dalej w klimatach punkowych, wzbogaca jest
także o brzmienie
puzonu i trąbki.
W roku 2005
zespół zajął drugie miejsce na Rockowych Ogródkach w Płocku, co umożliwiło
nagranie trzech nowych utworów "Ciebie", "Pydy" oraz "Spadku" (ten ostatni przez
kilka tygodni kwietnia 2006r. utrzymywał się w pierwszej dziesiątce Bislisty).
Na koniec stycznia zaproszony na koncert do Polskiego Radia w Bydgoszczy zespół
wykorzystał okazję przebywania w jednym z najlepszych miejsc nagraniowych w
Polsce i zarejestrował materiał na nową płytę.
Na płycie coraz
wyraźniej "wyłażą" brudne, punkowe korzenie wyrażone w ugładzonej formie.
Specyfika treści i poukładania utworów sprawia, iż słuchacz odnosi wrażenie
spójności, swoistej historii opowiedzianej przez wokalistę –
Muchę
- znanego z reggae-owych poczynań w zespole Dubska. Po przesłuchaniu tego
materiału pozostaje odczucie, iż za tym co słyszeliśmy kryje się coś jeszcze...
Właśnie ukazała się
debiutancka płyta
bydgoskiej grupy Miasto, zatytułowana
„Trzy Grosze”.
Płyta jest
specyficznie wydana,
ale niech to pozostanie niespodzianka dla jej nabywców…
Album doczekał się też
pierwszych recenzji prasowych i ciepłego przyjęcia krytyki, co ma szczególne
znaczenie w przypadku fonograficznego debiutu.
Skład:
Mucha
– wokal
Ujar
– perkusja
Grzyb
– bas
Zienas
– gitara
Wilczek
- gitara
Kontakt z
zespołem: tel. 668 838 033, michal,lawniczak wp.pl
MIR
– Skarżysko-Kamienna
Zespół istnieje od 2001 roku, a w bieżącym
składzie gra od roku ubiegłego. Muzycy stawiają na różnorodność, nie trzymają
się jednego nurtu. W nagraniach zespołu czytelne są wpływy punka, zimnej fali i
orientu. Jak dotąd grupa wydała 2 płyty demo, a obecnie pracuje nad
mini-albumem, który będzie zapowiedzią nowego krążka.
Skład:
Tomasz Juchniewicz
– gitara, śpiew
Igor Jakubowski
– perkusja
Paweł Gnat
– bas
Kontakt z zespołem : tel. 604 881 384 /Tomek/; 663 262 709
/Paweł/; 604 534 972 /Igor/;
www.mir.sqrt-label.org
POLAK RUSEK I
NIEMIEC –
Wągrowiec
„Zespół „polak rusek i niemiec” powstał w małej
knajpie o nazwie Różowa Pantera, w niemalże równie małym mieście o nazwie
Wągrowiec. W lipcu 2006 weekendowe knajpiane potyczki słowne na tematy muzyczne
zaowocowały współpracą chłopaków, którzy wcześniej przez wiele lat udzielali się
w innych miejscowych projektach muzycznych. Jak okazalo sie po kilku próbach
wszystkie te minione lata okazały się być czasem straconym(hahaha), a członkowie
zespołu nie spodziewali się, iż wspólna praca przy tworzeniu muzyki będzie dla
nich tak inspirująca.
Muzyka, którą gra zespół została ochrzczona mianem „heart karate rock”. Wielość
inspiracji muzycznych „polaka ruska i niemca” spowodowała, iż wysłuchanie czy
przetańczenie półtoragodzinnego koncertu to sama przyjemność co potwierdza
doskonałe przyjęcie zespołu we wszystkich miejscach, w
których grał koncerty.
Grupa „polak rusek i niemiec” to założenie
jedności w różnorodności taka też jest muzyka zespołu i jego ekipa.
Skład :
Krzysiu Mikołajczak
- lead guitar,vokal
Adrian Borucki
- perkusja i instrumenta
perkusyjne
Rafał Kamiński
- gitara owlosiona
Bartek Grunwald
- gitara akustyczna i klawiatura
Przemek Zawol
- bass, sample, śpiew
Kontakt z zespołem: tel. 8889 846 366;
prin onet.pl
17.00 -
ZMAZA
– Trzcianka (laureat Jarocin Festiwal 2006)
Skład:
Piotr
„Młody” Gmur
– git. voc.
Sylwester
„Szadok” Szade
– bas
Marcin
„Sopel” Sobkowski
– perkusja
Dyskografia:
Amademosz
-
pierwsza płyta demo nagrana w sierpniu 2002 w "studio" WIERZBOWA RECORDS w
Trzciance.
Owszem
- Album zawiera 11 psycho-punkowych numerów. Materiał zrealizowany w Studio "Q"
Toma Horna (Żeleźnica koło Piły) w listopadzie 2004r. Bonusowy kawałek "Stało
się" został nagrany z udziałem Tomasza "Mioda" Mioduszewskiego oraz Macieja
Starnawskiego.
Zespół
powstał na początku lat 90-tych pod nazwą „Zmaza Nocna”. Po licznych
perturbacjach i zmianach personalnych skład zespołu wykrystalizował się i
pozostał niezmieniony do dziś.
W
początkowej fazie działalności, zespół grał sporo koncertów o zasięgu lokalnym,
choć zdarzyło się, że startował w tzw. Otwartych drzwiach FMR Jarocin 93. Krótko
po tym nastąpiło ograniczenie działalności zespołu związane ze studiami,
kłopotami lokalowymi i sprzętowymi. Mimo tego grupa nie zawiesiła działalności i
w miarę możliwości pojawiała się na nielicznych imprezach. W tym czasie każdy z
muzyków zajmował się pobocznymi projektami muzycznymi, co miało wpływ na
dzisiejsze oblicze Zmazy.
W 2002
roku zespół nagrywa w domowym studio swoje pierwsze demo Amademosz, którego
utwory są wypadkową poszukiwań muzycznych członków zespołu. Stylistycznie muzyka
opierała na wielu gatunkach od punk rocka przez metal czy pastisz hip-hop’u w „G-Rap-A”.
Od tego czasu zespół coraz więcej koncertuje m.in. z zespołami Moskwa, Habakuk,
Cool Kids of Death, a przede wszystkim Le Illjah. Z tym ostatnim zawiązuje się
bliższy kontakt, czego wynikiem jest wspólna mini-trasa po południowej Polsce.
W grudniu
2004 roku grupa wchodzi do Studia Q Toma Horna i nagrywa pierwszy studyjny
materiał, na którym gościnnie pojawia się Tomasz „Miód” Mioduszewski z Le
Illjah obecnie Jamal. Rok 2005 to kolejne koncerty m.in. Kozienalia, Jarocin PRL
Festiwal, CK Alternatiff w Kielcach, którego Zmaza zostaje laureatem. Na jesień
grupa podpisuje kontrakt płytowy z wrocławską wytwórnią Rockers Publishing, na
wydanie debiutu płytowego „Owszem”. W tym samym czasie zespół wspomaga Farben
Lehre na trasie promocyjnej Farbeheit. Dzięki trasie dostaje zaproszenie na
Punky Reggae live u boku Farben Lehre, Akurat, Zabili Mi Żółwia, oraz na Kultowe
Juwenalia w Krakowie. O płycie „Owszem” napisano:
Propozycja jest konkretna, ale skierowana do wytrawniejszych smakoszy. Prostego
punk rocka tu nie ma za to sporo schizolskiego by nie powiedzieć wariackiego
podejścia do hard core'a, jazz core'a, grunga, ba nawet reggae czy ragga .. Jest
to podejście lekko żartobliwe, a czasami wręcz pastiszowe. Zmaza kojarzyć się
może z takimi grupami jak Prząśniczki, 100 Tvarzy Grzybiarzy czy nawet Starzy
Singers, aczkolwiek ironia Zmazy jest bardziej czytelna i jaśniej ukierunkowana.
I to jest właśnie akurat punkowe podejście, czemu wokal tylko pomaga. Piosenki
są chwytliwe i nie sprawiają wrażenia męczenia dla samego męczenia. Kilka
zgrabnych cytatów w odpowiednich miejscach np. w "Idolu" z Nirvany. "Sam na sam"
to chyba 100% cover, a finałowy "Bond" to wariacja na temat znanej serii filmów.
Dowcipnie, ale nie głupkowato, a instrumentalnie prawie profeska."
Kontakt:
zmaza zmaza.pl
Piotr 'Młody' Gmur
mlody zmaza.com
Sylwester 'Szadok' Szade
szadok zmaza.com
Marcin 'Sopel' Sobkowski
sopel zmaza.com
http://www.zmaza.com/
17.40 –
ZA ZU ZI
–
Jarocin
Skład:
Tomasz „Rass Tomi” Jankowski
- wokal, gitara
Kordian Czaczyk
– gitara
Tadeusz Nowakowski
- perkusja
Maciej Maćkowski
- bas,
Arek Leonhard
- saksofon, śpiew - ex-SYJON
Darek Cieślak
- trąbka, śpiew
Dyskografia:
Party
Regg’ in Europ
– utwór “Jesteś” (Production Speciales – Francja)
składanka
Skokami ku wolności
– utwór „Party” (wydawnictwo festiwalu „Nie Zabijaj”)
składanka
Młode Lwy Polskiego Reggae
– utwór „Football” (płyta dołączona do pisma o muzyce reggae „Free Colours” nr
3)
ZA ZU ZI
czyli reggae rodzina z Jarocina,
to puls, serca bicie , bunt w Babilonie, duchowe zjednoczenie, radosne Reggae
Party.
Za
Zu Zi powstała w maju 2001 roku w Jarocinie. Od samego początku muzyka
lawirowała między rockiem a reggae, głównymi inspiracjami członków zespołu. W
ciągu pierwszego roku istnienia Za Zu Zi zagrało sporo koncertów na terenie
Wielkopolski i nie tylko. Zespół został także wyróżniony podczas XVI Przeglądu
„Śpiewajmy wszyscy na rockowo”. Bardzo ważnym etapem w karierze grupy był występ
na scenie młodych X jubileuszowej edycji FOLK FEST. Po pierwsze od tego czasu
muzykę zespołu zdominowało reggae, i wreszcie dzięki temu koncertowi Za Zu Zi
zaproszono w styczniu br.
na "Muzykę w Muzeum" czyli cykl imprez odbywających się od ponad 3 lat w
Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie. Fragmenty tego koncertu można było
obejrzeć na całym świecie poprzez satelitarną TV POLONIA. Pod koniec lipca w
Studio „Nowe Jerusalem” w Ząbkowicach Śląskich, pod czujnym okiem (i uchem)
Macieja Flanka, grupa zakończyła pracę nad swoim pierwszym materiałem studyjnym.
Krążek „Party” został wydany własnym sumptem 11 listopada 2003!!!! Piosenki z
tego wydawnictwa pojawiły się m.in. w Rock Radiu Wielkopolska czy ogólnopolskim
Radiu Bis (m.in. transmisja koncertu z IV edycji festiwalu „Nie Zabijaj”). W
połowie października ubr. Za Zu Zi wystąpiło w programie „Poplista” emitowanym w
telewizji Polsat, gdzie wykonało na żywo jeden ze swoich utworów. Na początku
sierpnia 2004 we Francji ukazała się dwupłytowa składanka „Regg’In’Europ”, na
której to wśród 24 artystów reggae z różnych krajów europejskich znajduje się
utwór „Jesteś” zespołu Za Zu Zi!!!
W lipcu
tego zespół za zaproszenie niemieckiej formacji Auch! przebywał w Lipsku, gdzie
dał 2 bardzo ciepło przyjęte koncerty. Grupa obecnie już w 7-osobowym składzie
(poszerzonym o sekcję dętą) kończy przygotowywać zupełnie premierowy materiał,
którego bardzo obszerne fragmenty już teraz można usłyszeć na koncertach.
Zespół ma za sobą występy u boku m.in. Arki Noego, Armii, Auch! (Niemcy) 2 TM
2,3 , 1125, Bakshish, Basstion, Les Ejectes (Francja), Ewa Sonnet, Habakuk, Hey,
Ich Troje, Maleo Reggae Rockers, Maryli Rodowicz, Myslovitz, Na Górze, Obstawy
Prezydenta, Polemic (Słowacja), Szymona Wydry & Carpe Diem, THC-X, Zion Train
(Wlkp. Brytania) oraz prezentacje na takich imprezach jak wspomniane już
wcześniej „Muzyka w Muzeum” (Warszawa), i X Folk Fest czy „Ognik przyjaciołom”
(Poznań), II Reggae Andrzejki (Turek), Dekodencje 2003 (Krotoszyn), XIV Folk
Fiesta (Ząbkowice Śląskie), III Międzynarodowy Festiwal „Reggae na Piaskach”
(Ostrów Wlkp.), V Międzynarodowym Festiwalu Reggae Dub „Regałowisko” (Bielawa),
XIV edycja „Afryki” (Toruń) III i IV edycji "Nie Zabijaj (Olesno), „Rock Im
Bad’05” (Lipsk- Niemcy) czy wielkiego koncertu „Za Zu Zi i przyjaciele”, na
którym z muzykami Za Zu Zi wspólnie wystąpiła Kasia Nosowska i Marcin
Żabiełowicz z grupy Hey.
2 maja 2006 roku dokładnie w piątą rocznicę scenicznego debiutu, w jarocińskim
amfiteatrze obył się wielki urodzinowy koncert, na którym wystąpili przyjaciele
z Niemiec czyli grupa AUCH!, a z Za Zu Zi na scenie pojawił się i zaśpiewał
Tomek Lipiński (Brygada Kryzys, ex-Tilt).
Kontakt:
Tomasz
Jankowski
503 500 73
rasstomi o2.pl
Menadżer:
Bartek
Palczewski
668 470 421
18:20 –
NEGATYW
Skład:
Mietall
Waluś
- wokal, gitara
Darek
Kowolik
- gitary, bas, wokal
Rafał
Pożoga
- perkusja
Afgan
Gąsior
- gitara
Krystian
"Carlos" Różycki
– bas
Dyskografia:
Amsterdam
(singiel)
Paczatarez (album)
Lubię Was
(singiel)
Myślałem,
że (singiel)
Paczatarez (album 2CD)
Jesteśmy
(singiel)
Mam to co
chciałem (singiel)
Pamiętaj
(album)
Manchester (album)
Zespół Negatyw, powstał w Mysłowicach w drugiej połowie 1998 roku.
Już w czasie nauki w liceum jego członkowie współpracowali ze sobą w różnych
konfiguracjach w lokalnych formacjach: Skowyt i Kurtyna.
Młodzi muzycy co prawda przyznają się do wielu inspiracji, ale niemal od
początku istnienia stawiają przede wszystkim na własne - autorskie kompozycje.
Punktem odniesienia są dla nich brytyjska i amerykańska alternatywna scena
gitarowa, a szczególnie pierwsze krążki takich zespołów jak Smashing Pumpkins,
The Verve, The Pixies, Sonic Youth oraz ostatnie albumy Radiohead. Nie stronią
także od "klasyki" - The Who i Pink Floyd.
Autorski duet Negatywu tworzą Darek i Mietall, odpowiedzialni w zespole za
ogromną większość kompozycji. Śląska kapela od początku swojej działalności
kroczyła wyznaczoną przez siebie "alternatywną" ścieżką po artystyczną sławę. W
pierwszej połowie 2001 roku Negatyw zarejestrował kilka piosenek demo. Do jednej
z nich zatytułowanej "Amsterdam" - dzięki szwedzkiej przyjaciółce zespołu
Mikaeli Sandell - powstał także teledysk.
Kolejnym
ważnym krokiem była samodzielnie zorganizowana trasa koncertowa, na którą zespół
wyruszył na przełomie września i października. Negatyw dotarł do 17-stu
największych miast Polski. Zainteresowanie mediów oraz gorące przyjęcie ze
strony fanów spowodowały, że podpisanie umowy zespołowi zaproponowały aż cztery
duże wytwórnie fonograficzne. Ostatecznie 23 października 2001 roku Negatyw
zdecydował się podpisać kontrakt z firmą Warner Music Poland.
Negatyw
Był już wielokrotnie nagradzany i nominowany do różnych nagród (m.in. Fryderyki).
Zespół zagrał też na Top Trendy podczas pierwszej edycji. W 2002 zagrali roku
najdłuższą trasę koncertową (klubową) w historii polskiej muzyki pod nazwą "Big
Star Paczatarez Tour". Trasa trwała 2 i pół miesiąca i zagrano prawie 60
koncertów. Po nagraniu płyty Paczatarez doszedł do zespołu basista Błażej
Nowicki (wcześniej na basie grał Mietall), który odszedł po około dwóch latach
(po nagraniu "Pamiętaj"). Zastąpił go Krystian Różycki, który gra do dziś w
zespole. W grudniu 2005 r. zespół wydał album pt. „Manchester”. Obecnie szykuje
się do nagranie czwartej długogrającej płyty, z planowanym wydaniem na jesień
2007. W lutym zespół zorganizował trasę "ROCK'N'ROLL TOUR 2007", obejmującą
kilkanaście polskich miast, m.in Poznań, Kraków, Wrocław, Katowice i rodzinne
Mysłowice.
Kontakt:
Menadżer:
Marek Zdaniukiewicz tel. 0604-954-106
http://www.negatyw.art.pl/mains.php
19:15 -
DEZERTER
Skład:
Robert „Robal”
Matera
– wokal, gitara, muzyka (w zespole od 1981 r.)
Krzysztof
Grabowski
– teksty, perkusja (w zespole od 1981 r.)
Jacek
Chrzanowski
– bas (w zespole od 2000 r.)
Dyskografia:
KASETY
(wydane przez zespół):
-
Izolacja,
- Jeszcze
żywy człowiek
SKŁADANKI:
- Brum 4,
- Fala,
- GIFT&GALE,
- IRON COLUMNS,
- Jak punk to punk,
- Koncertówka2,
- Kultowa dekada(new),
- La Fete Alternative,
- Lalamido,
- Muzyka przeciwko,
- Polish Punk Classics,
- Poniedziałek,
- PRL,
- Standardsituationen,
- TOP PUNK'S,
- Tribute To Kryzys!,
- Victim Of Safety Pin,
- World Class Punk...
SINGLE:
- Ku
przyszłości,
-
Dezerter
ALBUMY:
-
Underground...,
-
Kolaboracja,
-
Kolaboracja II,
- Wszyscy
przeciwko,
-
Blasfemia. Jak powstrzymałem,
- Ile procent duszy?,
- Deuter,
- Mam kły
mam pazury,
- Ziemia
jest płaska,
-
Decydujące starcie,
-
Nielegalny zabójca czasu (new)
Zespół powstał w maju 1981 w Warszawie. Pierwszy skład zespołu to:
Robert 'Robal' Matera - gitara, voc., muzyka; Krzysiek Grabowski - perkusja,
teksty i Darek 'Stepa' Stepnowski - bas. Po pewnym czasie dołączył Darek
'Skandal' Hajn (wziął na siebie funkcję frontmana). Grupa przyjęła prowokacyjną
wtedy nazwę SS-20 (były to radzieckie rakiety z głowicami nuklearnymi). Swój
debiut koncertowy mieli na Mokotowskiej Jesieni Muzycznej w listopadzie 1981 r.
W stanie wojennym SS-20 przemianował się na DEZERTER. W 1982 roku zespół pod
nową nazwą udał się w trasę koncertową z zespołami: TZN Xenna i Deuter (słynna
Rock Galicja). Pod koniec 1983 roku Dezerter nagrał singla dla Tonpressu: 'Ku
przyszłości'. Trudności z wydawaniem płyt skłoniły muzyków do założenia własnego
miniwydawnictwa Tank Records. Jego nakładem ukazały się dwie kasety: 'Jeszcze
żywy człowiek' (koncertówka z Jarocina 1984) i 'Izolacja' (koncert Dezertera z
Hybryd plus utwory nowofalowych zespołów radzieckich). W 1984 roku odszedł z
zespołu Stepa, zastąpiony wkrótce przez Pawła Piotrowskiego. W następnym roku ze
śpiewania zrezygnował Skandal (zmarł w 1995). Zespół pomimo trudności postanowił
dalej działać. Funkcję wokalisty ponownie przejął Robal. W 1985 roku ukazała się
składankowa płyta 'Fala', na której obok m.in. utworów Siekiery, Kryzysu czy
Izraela znalazły się też dwa utwory Dezertera: 'Nie ma zagrożenia' i 'Plakat'.
Rok 1987 przyniósł zespołowi występ w Jarocinie i wydanie w USA przez Maximum
Rock'n'Roll pierwszej długogrającej płyty 'Underground Out Of Poland'. Dzięki
operatywności ówczesnego menedżera grupy - Maćka Chmiela - w 1987 roku został
wydany pierwszy (ocenzurowany) LP 'Kolaboracja'. Rok 1989, to kolejna płyta
'Kolaboracja II', a 1990 - 'Wszyscy przeciwko wszystkim' (wydana w Polsce i we
Francji). Po serii koncertów (m.in. Skandynawia, Szwajcaria, Niemcy, Francja,
Holandia, Japonia), w 1992 roku QQryQ Productions wydało na winylu album 'Blasfemia'
. Następne wydawnictwo to 'Jak powstrzymałem III wojnę światową' (1993) z
archiwalnymi nagraniami Dezertera (np. z koncert z Jarocina '84). W 1993 po raz
kolejny nastąpiła zmiana basisty, na miejscu Pawła na krótko pojawił się Mariusz
'Zyziek' Zych. Latem 1994 roku Dezerter (w składzie: Robert Matera i Krzysiek
Grabowski) nagrał album 'Ile procent duszy?'. W 1994 roku powstał film o grupie:
'Dezerter - nie ma zagrożenia' (zrealizowany przez Pawła Konnaka). W tym samym
czasie Dezerter brał udział w realizacji programu Alternativi (współproducentem
programu była Fundacja Brulion). Kolejna płyta zespołu: 'Deuter' (1995) to
przypomnienie utworów zespołu Deuter z wokalem Pawła 'Kelnera' Rozwadowskiego,
lidera tej formacji. Na basie zagrał Tony von Kinsky (zrezygnował z grania w
zespole w 1999 roku, obecnie został zastąpiony przez Jacka Chrzanowskiego).
Kolejne albumy to: 'Mam kły mam pazury' (1996, nawiązujący tytułem do pisma
Frontu Wyzwolenia Zwierząt), 'Ziemia jest płaska' (1997) oraz 'Decydujące
starcie' (2001), który po raz kolejny został nagrany w dwuosobowym składzie:
Matera-Grabowski, gościnnie na wiolonczeli zagrał Bolek Błaszczyk. Rok 2002
obfitował w ciekawe koncerty. Na większości z nich gościnnie występowała
Katarzyna Nosowska. W tym roku ukazały się również kompaktowe wznowienia
archiwalnych płyt zespołu. Rok 2003 to m.in. trasa koncertowa z Moskwą, a także
udział w festiwalu PRL w Warszawie i Katowicach. Dezerter zagrał tam obok m.in.
KSU, Armii i Kultu. Po jesiennych koncertach zespół postanowił ograniczyć
działania koncertowe i zająć się przygotowaniami do nagrania płyty. Próby i
spotkania odbywały się w sali prób na Szmulkach w Warszawie. Dezerter wszedł do
studia pod koniec maja 2004 - a tuż przed wakacjami ukazała się płyta:
'Nielegalny zabójca czasu'. Jest to pierwsza płyta nagrana z nowym basistą
Jackiem Chrzanowskim, grającym również w zespole Hey. W kwietniu 2005 ukazało
się pierwsze w historii zespołu DVD. Płyta zawiera zapis koncertu na X
Przystanku Woodstock w Kostrzynie nad Odrą. Zamieszczono na nim również wywiad z
zespołem ilustrowany archiwalnymi materiałami. W grudniu 2005 Dezerter wystąpił
jako gwiazda na finale przeglądu 'Młode Wilki Rebelia 2005', organizowanym przez
warszawski klub Stodoła. Jednym z jurorów przeglądu był Robert Matera. Wiosną
2006 zespół zagrał kilka koncertów w Polsce i Niemczech (Berlin, Brema,
Hamburg). 24 kwietnia miał swoją premierę dwupłytowy album 'Punk's Not Jazz', na
którym zebrane zostały najpopularniejsze piosenki Dezertera. Wydawnictwo
związane jest z 25. urodzinami zespołu, które przypadły w maju 2006. W lipcu
Dezerter wystąpił na festiwalu Rock For People w Czechach, a jesienią zagrał
kolejną trasę po Polsce oraz odwiedził Londyn. Wiosną 2007 znów ruszył na
koncerty, mając również w planach występ na kilku letnich festiwalach m.in. w
Jarocinie.
Kontakt:
Organizacja koncertów ARTGRUPA Agencja Artystyczna Krzysztof Dominik
biuro artgrupa.net
tel.
022 617 05 55; 022 617 08 30
www.dezerter.art.pl
www.dezerter.most.org.pl
20:10
POGODNO
Skład:
Jacek
Szymkiewicz
– wokalista i gitarzysta,
Marcin
Macuk
– klawisze,
Michał
Pfeiff
– bas i wokal,
Jarek
Kozłowski
– perkusja
i
Hrabia
Fochmann
– piano, gitara, śpiew
Dyskografia:
Pogodno
(2000)
Pani w
obuwniczym
(2001)
Sejtenik miuzik & romantik loff
(2001)
Pogodno
gra Fochmann'a - Elvis
(2002)
Pogodno
gra Fochmann'a - Orkiestra
(2002)
Pogodno
gra Fochmann'a
(2002)
Tequila
(2003)
Pielgrzymka psów
(2004)
Całe
życie z wariatami
(2006)
Alinka
(2007)
Opherafolia
(2007)
Zespół powstał w 1996 roku w Szczecinie,a nazwa pochodzi od
najładniejszej dzielnicy Szczecina - Pogodno. Debiut Pogodno pt. "Pogodno" był
płytą niezwykle eklektyczną. Album został wydany przez kultową wytwórnię Tymona
Tymańskiego "Biodro Records". Obok punkowych piosenek ("Elvis"), znalazły się na
nim elektroniczne kompozycje z rozmytą linią basu. Ich drugi album "Sejtenik
miuzik & romantik loff" był przykładem na to, że muzyka alternatywna może być
przystępna i nie grozi to kompromisem artystycznym. Atutem piosenek kwartetu są
nośne teksty, będące często grą słów ("pani w obuwniczym miała taki ruch, że aż
się jej buty rozeszły..."). Muzycznie natomiast brzmienie drugiego albumu
zostało wzbogacone o klawisze i osiągnięto przez to efekt ściany dźwięku pełnej
eksperymentalnych wyżłobień. Szaleństwo z pierwszego albumu zostało poszerzone o
melodyjność, a całość dopełniła charakterystyczna dla grupy post-rockowa
energia. Album ten był nominowany do Fryderyków w kategorii najlepsza płyta
alternatywna roku, a utwór "Pani w obuwniczym" był przebojem ówczesnej
"Radiostacji".
Autorem
większości kompozycji na kolejnej płycie Pogodno "Hajle Silesia" (premiera
28.10.2002) jest charyzmatyczny muzyk z Tychów – Hrabia Fochmann, który dołączył
do grona zespołu, stąd singiel promujący płytę opatrzony jest nazwą "Pogodno gra
Fochmann’a". Prostota nowych piosenek dodaje im przebojowości, co dobrze wróży
na przyszłość, gdyż Pogodno znane jest z zaskakujących aranżacji koncertowych i
niezwykłej łatwości w nawiązywaniu kontaktu z publicznością. Siła ich muzyki
tkwi w łączeniu inteligentnych tekstów z nowocześnie zaaranżowaną muzyką
gitarową. Muzyka i teksty powstają zespołowo. Singiel promujący płytę pt.
"Orkiestra" staje się największym przebojem zespołu.
Rok 2003
przynosi nam koleje wydawnictwo "Tequila", będące słuchowiskiem radiowym do
książki Krzysztofa Vargi pod tym samym tytułem.
2004 rok
to data wydania solowej płyty Szymkiewicza, który jako Budyń rozbija swoimi
piosenkami wszelkie konwencje i konwenanse za pomocą "Kilof’a" pomaga Bratom z
Rakemna. W 2004 roku udało im się wyraziście zaakcentować swoją indywidualność,
niby rozpaść i zacząć nowy okres działalności od albumu "Pielgrzymka psów"
(premiera 19 listopada 2004), który w dojrzały sposób akcentuje ich rozwój,
nieokiełznaną wyobraźnię i nową liryczną twarz. Utwór "Uśmiech się" z gościnnym
udziałem Stanisława Soyki staje się kolejnym hitem zespołu.
Rok 2006
zaowocował wydaną własnym sumptem płytą koncertową "Całe życie z wariatami" z
koncertu w warszawskiej Stodole oraz autorskim spektaklem pt. "OPHerafolia",
którego premiera miała miejsce 11 marca na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we
Wrocławiu. W lutym 2007 r. ukazał się singiel „Alinka” promujący najnowszy album
zespołu „Opherafolia”,
którego
premiera miała miejsce 30 marca b.r.
Kontakt
Management: Łukasz Tic, tel. 602 416 110,
fochmann interia.pl
21:05 INDIOS BRAVOS
Skład:
Piotr
Gutkowski
- śpiew
Piotr
Banach
- gitary
Krzysztof Sak
– gitara
Ryszard Łabul
– gitara basowa
Przemek Filipkowski
– klawisze
Tomek Kubik
– perkusja
Paweł Gawroński
– menedżer zespołu oraz klawisze i chórki
Dyskografia:
Part One
– pierwsza płyta formacji Indios Bravos wydana w 1999 roku przy pomocy Kuby
Wojewódzkiego i jego „Pałac Kultury Records”.
Mental
Revolution
– wydana w 2004 roku. Znalazły się na niej takie utwory jak Run run run, Zabiorę
cię, Pom Pom i tytułowy Mental Revolution.
Mental
Revolution (reedycja) –
dwupłytowy album rozszerzony o nowe utwory, nagrania koncertowe i videoclipy.
Trudno powiedzieć kiedy tak naprawdę zaczęła się historia grupy
Indios
Bravos.
Czy za jej początek można uznać moment gdy Banach po raz pierwszy zobaczył, a co
ważniejsze usłyszał Gutka? Było to w katowickim Spodku na jakiejś branżowej
imprezie w roku bodajże 1996. Banach grał wtedy w zespole Hey, a Gutek wspomagał
swoim głosem grupę Overmind.
Czy to
jednak mogłoby być uznane za początek, skoro wtedy nie zamienili ze sobą ani
słowa? Zrobili to co prawda niedługo potem, ale było to zbyt formalne spotkanie
w jednej z warszawskich pizzerii aby traktować je w formie wstępu do
artystycznej współpracy. Więc może początkiem Indios Bravos były pierwsze ich
spotkania na gruncie muzyki? Też chyba nie, bo te miały charakter poszukiwawczo
badawczy i polegały głównie na wspólnym słuchaniu muzyki, choć oczywiście
zawierały również nieśmiałe próby tworzenia. Tyle tylko że było to tak odległe
od tego co zrobili razem potem, że z pewnością nie może być to uznane za
początek Indios Bravos. Tym właściwym początkiem jest chyba powstanie piosenki
"Drogi" która dwa lata później pojawiła się na płycie
"Part One".
Dla Gutka była to pierwsza nagrana płyta, zaś dla Banacha trochę dziesiąta, a
trochę paradoksalnie pierwsza. Po raz pierwszy bowiem nagrywał płytę w taki
sposób. Wyglądało to tak, że co jakiś czas przyjeżdżał do Warszawy Gutek i w
małym mokotowskim mieszkanku śpiewał trzymając w ręku wymontowaną z kolumny
głośnikowej siatkową osłonę, co by nie dmuchać w mikrofon. Mikrofon jak się w
niego dmucha wydaje z siebie nieprzyjemne stuki, a Gutek chciał śpiewać a nie
postukiwać. Żeby było jeszcze dziwniej, bardzo często w tym samym pokoju
Dziunka
oglądała telewizję, a po dywanie hasał
Królik.
Sam proces tworzenia muzyki też był dla Banacha czymś zupełnie nowym, po raz
pierwszy bowiem nagrywał wszystkie instrumenty i to nie tylko jako muzyk ale
również jako realizator dźwięku. Pojawił się też plan stworzenia własnej
wytwórni fonograficznej, tyle tylko że wymagało to większego zaangażowania, a
całe zaangażowanie zużyło się na etapie powstawania płyty. Z pomocą przyszedł
Kuba Wojewódzki który specjalnie w celu wydania tego materiału powołał do życia
niezależną wytwórnie o nazwie "Pałac Kultury". Płyta
"Part One"
ukazała się w maju 1999 i choć nie trafiła do tak zwanej szerokiej dystrybucji,
jej nakład uległ całkowitemu wyczerpaniu. Wyczerpany okazał się również Banach,
ale nie nagrywaniem tej płyty tylko tak ogólnie po całości. Zrobił więc sobie
przerwę w działalności muzycznej i następne trzy lata spędził podróżując po
świecie u boku Dziunki. Gutek w tym czasie rozpoczął współpracę ze środowiskiem
hip hopowym i powołał do życia własny muzyczny projekt Mustafarai. W roku 2002
zapadła decyzja o nagraniu drugiej płyty Indios Bravos. Do pierwszego spotkania
po latach doszło tym razem w bardziej sprzyjających tworzeniu okolicznościach.
Trudno jest przypisać Indios Bravos jakiemuś konkretnemu miejscu - Gutek urodził
się i mieszka w Katowicach, Banach zaś choć aktualnie mieszka w Warszawie to bez
wątpienia szczecinianin. Ze Szczecina pochodzą też muzycy, którzy tworzą
koncertowy skład Indios Bravos. Bo Indios Bravos od października 2002 to już nie
tylko studyjny projekt, ale regularna, koncertowa kapela.
Kontakt:
Paweł
Gawroński
– tel.: 509 129 777,
menago indiosbravos.com
www.indiosbravos.com
22:00
MYSLOVITZ
Skład:
Artur
Rojek
- wokal, gitara
Wojtek
Powaga
- gitara
Przemek
Myszor
- gitara, inst. klawiszowe
Wojtek
Kuderski
- perkusja
Jacek
Kuderski
- gitara basowa, wokal
Dyskografia:
Myslovitz
(single:
Myslovitz, Zgon, Krótka piosenka o miłości, Maj)
Sun
Machine
(single: Z twarzą Marylin Monroe, Historia jednej znajomości, Peggy Brown, Blue
velvet)
Z
rozmyślań przy śniadaniu
(single: Scenariusz dla moich sąsiadów, Margaret, To nie był film, Zwykły dzień)
Miłość w
czasach popkultury
(single: Długość dźwięku samotności, My, Chłopcy, Dla Ciebie)
Polowanie
na wielbłąda
(singiel: Polowanie na wielbłąda)
O sobie (DVD/VHS)
The Lenght Of The Solitude Sound EP
Acidland EP
Korova
Milky Bar
(single: Acidland, Sprzedawcy marzeń, Chciałbym umrzeć z miłości)
Myslovitz The Best Of
(single: Kraków, Sei Taing Kya)
Korova Milky Bar - wersja anglojęzyczna
(single: Sound of solitude, Acidland, Behind closed eses)
Box z singlami
1995-2005
Skalary
Mieczyki Neonki
(singiel: Życie to surfing)
Życie to
surfing
(DVD)
Happiness
is easy
(single: Mieć czy być, Nocnym pociągiem aż do końca świata, W deszczu maleńkich
żółtych kwiatów)
Happiness is easy live (DVD)
W 1992 r.
w Mysłowicach, przy tamtejszym MDK-u powstaje zespół The Freshmen założony przez
dwóch studentów: Artura Rojka (gitara, wokal) i Wojtka Powagę (gitara). W 1994
The Freshmen zajął II m-ce na przeglądzie młodych zespołów "Garaż '94" w
Częstochowie a nagrodą była sesja nagraniowa w Studiu Radia Łódź. Szefem
muzycznym Studia Radia Łódź był Maciek Pilarczyk, który od momentu poznania The
Freshman został ich przyjacielem i przewodnikiem w muzycznym biznesie. W grudniu
The Freshman zakwalifikował się na prestiżową wówczas Mokotowską Jesień Muzyczną
którą wygrał. Wtedy też zespół zmienił nazwę na używaną do dziś.
Debiutancki album pt. „Myslovitz” powstał latem 1995 r.
w Studiu
Radia Łódź . Album bardzo szybko uznany przez krytyków za jeden z najciekawszych
w roku '95, a zespół obwołany najlepiej zapowiadającą się polską kapelą.
W czerwcu
96 roku ukazała się druga płyta
"Sun
Machine", która tak do końca nie była nową, ponieważ zamieszczone na niej utwory
pochodziły jeszcze z sesji "Myslovitz". Mimo to ma ona jednak inny klimat. Jest
bardziej przebojowa, co zostało zauważone również przez media. Na odmienność
tego albumu wpływ miał niewątpliwie fakt, że do zespołu dołączył nowy gitarzysta
- Przemek Myszor, działający wcześniej w różnych mysłowickich kapelach. Nowa
płyta została wydana już przez Sony Music Polska/Columbia, z którą grupa
podpisała wieloletni kontrakt.
Trzecia
płyta, zatytułowana "Z rozmyślań przy śniadaniu" stanowiła milowy krok w rozwoju
grupy, co dostrzegli nie tylko sami muzycy, ale również krytycy i publiczność.
Teksty, które wcześniej stanowiły pewne tło dla muzyki, wysunęły się tutaj na
pierwszy plan, zdradzając fascynacje filmowe autorów, o czym świadczą choćby
same tytuły: "Do utraty tchu", "Wielki błękit", "Myszy i ludzie". Płyta spotkała
się bardzo ciepłym przyjęciem i była promowana trasą koncertową w największych
polskich miastach, którą sponsorowała firma Big Star.
W
styczniu 1998 r. na rynku ukazuje się soundtrack do filmu "Młode wilki ?" na
której znalazła się nie publikowana wcześniej piosenka "To nie był film". Ze
względu na tekst i towarzyszący mu teledysk utwór wzbudził liczne kontrowersje,
w wyniku czego stacje radowe i telewizyjne zaprzestały jego emisji. Przez cały
rok zespół bardzo intensywnie koncertował, nie tylko w Polsce ale również poza
jej granicami a mimo to już w październiku chłopcy mieli gotowych kilkanaście
nowych utworów które powstały z myślą o nowej płycie. Nagrań demo dokonali w
ciągu dwóch tygodni w górskiej miejscowości Ujsoły.
Pod
koniec października 1999 r. w sklepach pojawia się długo oczekiwana płyta
"Miłość w czasach popkultury". Promujący ją singiel "Długość dźwięku
samotności", opublikowany dwa tygodnie wcześniej bardzo szybko staje się wielkim
przebojem. Listopad 2000 r. przynosi ukoronowanie sukcesu "Miłości w czasach
popkultury" w postaci platynowej płyty, oraz kolejny singiel - "Dla ciebie". W
tym tez miesiącu, w trakcie podróży do Poznania, zespół ulega wypadkowi
samochodowemu. Wojtek Powaga odnosi poważną kontuzję barku i nie koncertuje z
zespołem przez następne dwa miesiące.
W lutym
2001, na koncercie w Poznaniu Myslovitz grają znów w pełnym składzie, a w marcu
występują na jubileuszowym koncercie uświetniającym tysięczną edycję Listy
Przebojów radiowej "Trójki".
Nowy,
piąty już krążek "Korova Milky Bar" (tytuł zaczerpnięty z filmu Stanleya
Kubricka "Clockwork Orange" - "Mechaniczna pomarańcza") ukazał się w maju 2002
r. i przyniósł sporo zaskakujących nowych brzmień, wykreowanych głównie przez
instrumenty klawiszowe o które rozszerzył swe instrumentarium Przemek Myszor,
oraz skomplikowane efekty gitarowe Wojtka Powagi. Nowością były również teksty
zdominowane przez tematy społeczne.
Niewątpliwy sukces piątej płyty w dorobku chłopaków -"Korova Milky Bar" został
jeszcze raz potwierdzony. 14 maja 2003 r. sprzedaż "Korovy" osiągnęła pułap
kwalifikujący ją jako płytę platynową czyli 70 tysięcy sprzedanych egzemplarzy.
9 czerwca
ukazała się zapowiadana kompilacja "The Best Of..." i taki właśnie nosząca
tytuł. Płyta jest ostatnim wydawnictwem Myslovitz zrealizowanym dla Sony Music
Polska. Krążek promował singiel "Kraków", który to utwór pojawił się w nowej
wersji nagranej z Markiem Grechutą i jego zespołem Anawa. Rok 2004 to przede
wszystkim (obok niezmiennie popularnych krajowych) koncerty zagraniczne
Myslovitz. Zespół zagrał blisko 50 koncertów poza granicami kraju. W roku 2004
dyskografia zespołu wzbogaciła się o kolejną – wyjątkową pozycję, album
„Skalary, mieczyki, neonki”. Płytę tę można nazwać wyjątkową ponieważ jest ona
wynikiem sesji nagraniowej do albumu „Korova Milky Bar” i wypełniają ją
niezwykle bogate instrumentalnie muzyczne improwizacje, nie pozbawione
jednocześnie charakterystycznych dla zespołu, pięknych melodii.
Kolejny
rok, to rok pełen nagród. Myslovitz zostali laureatami nagrody „European
Breakthrough Award”. Nagroda została przyznana zespołowi jako przedstawicielowi
jednego z 10 nowych państw, które dołączyły do Unii Europejskiej, na podstawie
ilości sprzedanych anglojęzycznych albumów „Korova Milky Bar” poza granicami
kraju. Od telewizji Polonia Myslovitz otrzymali nagrodę „Artysta Bez Granic” dla
najpopularniejszego artysty poza granicami kraju.
1
września na kąpielisku Słupna w Mysłowicach zespół świętował swoje 10. urodziny.
W wielkim koncercie wzięli udział czołowi polscy artyści, którzy wykonali z
zespołem ich największe przeboje. Byli to: Ania Dąbrowska, Andrzej Smoilk,
Leszek Możdżer, John Porter, Kasia Nosowska, Sidney Polak, zespól Raz Dwa Trzy,
Tomek Makowiecki, Marek Jałowiecki oraz Edyta Bartosiewicz. Koncert zgromadził
ponad 20 tysięcy słuchaczy i był niezwykłym wydarzeniem dla wszystkich
zgromadzonych fanów.
„Happiness is easy” to tytuł siódmego regularnego albumu „Myslovitz”.
Płyta
ukazała się na rynku 19 maja 2006 r. i szybko zyskała wielu fanów. 12 marca 2007
r., w klubie Dekada odbyła się uroczystość wręczenia platynowej płyty dla
zespołu Myslovitz za sprzedaż przekraczającą 30 tysięcy egzemplarzy.
W
kwietniowym (pięćdziesiątym) numerze „Teraz Rocka” opublikowany został ranking
„50 na 50”, czyli lista pięćdziesięciu najważniejszych płyt polskiego rocka.
Wśród wyróżnionych albumów znalazły się „Miłość w czasach popkultury” Myslovitz
(1999) oraz „Uwaga jedzie tramwaj” Lenny Valentino (2001). „Miłość…” to jedna z
najpopularniejszych płyt zespołu Myslovitz, jednocześnie trzeci najlepiej
sprzedający się album w Polsce w 2000 roku. Ranking „Teraz Rocka” tylko
potwierdza, że czwarty longplay Myslovitz już na dobre wpisał się w historię
polskiej muzyki.
Kolejne
wydawnictwo Myslovitz zyskało status platynowego krążka. Koncert dvd „Happiness
is easy live. Najmniejszy koncert świata” zdobył to trofeum za sprzedaż
przekraczającą 10 tysięcy egzemplarzy. Wręczenie Platynowej Płyty miało miejsce
podczas występu Myslovitz na festiwalu Top Trendy 2007 w Sopocie. Koncertowe dvd
ukazało się nakładem wydawnictwa Agora S.A.
Kontakt:
www.myslovitz.pl
Maciej
Pilarczyk +48 602 67 55 14
m.pil myslovitz.pl
Sławomir
Jórasz +48 602 79 10 12
sjor myslovitz.pl
"Chaos Management Group" S.C., ul.
Karowa
31, 00-324 Warszawa,
www.chaos.com.pl
tel./fax +48 22 828 10 64/6
23:10
HEY
Skład:
Katarzyna
Nosowska
- śpiew
Marcin
Żabiełowicz
- gitary
Paweł
Krawczyk
- gitary, kbds, programowanie, śpiew
Jacek
Chrzanowski
- bas
Robert
Ligiewicz
– perkusja
Dyskografia:
Fire
Ho!
Live!
Helodore
?
Karma
HEY
[Sic!]
Koncertowy
DVD - HEY
- Przystanek Woodstock
Music.Music
Echosystem
Inne
wydawnictwa:
HEY -
Autoryzowana biografia
HEY -
Live '93 [VHS]
HEY -
Live '94 [VHS]
HEY -
Live '94 - Album Fotograficzny
? [english
version]
HEY -
CEGIEŁKA NA RZECZ OFIAR POWODZI (1997)
Hey powstał w Szczecinie na początku 1992 roku. Po kilku miesiącach
prób zagrali na legendarnym Festiwalu Muzyków Rockowych w Jarocinie. Od tego
momentu Ich kariera rozwinęła się błyskawicznie. Dotychczas wydane albumy
sprzedano w ilości przekraczającej milion dwieście pięćdziesiąt tysięcy
egzemplarzy, a kilka utworów Hey-a już dziś należy do klasyki polskiego rocka.
Podczas
12 lat istnienia zagrali ponad 600 koncertów w kraju i za granicą ( Europa
Zachodnia, Czechy, USA, Kanada ). Charakterystyczną dla zespołu postacią jest
Katarzyna Nosowska – wokalistka o niepowtarzalnym głosie i wyjątkowej charyzmie,
pisząca większość tekstów. Ważną rolę w zespole odgrywał Piotrek Banach –
gitarzysta, kompozytor wielu utworów – niestety z końcem lipca 99 r. opuścił
zespół. W jego miejsce pojawił się Paweł Krawczyk ( znany z gry w zespołach
Nosowskiej, Houk i Ahimsa ). Obecnie Paweł jest kompozytorem większości nowych
piosenek Hey’a.
Pierwszy
studyjny album nagrany z udziałem Pawła, a zatytułowany [sic!] ukazał się w
październiku 2001r. Płyta zebrała znakomite recenzje krytyki i zdobyła miano
najlepszej z dotychczas przez zespół nagranych. Album znalazł również uznanie
wśród fanów zespołu, którzy zgodnie twierdzą, że ich ulubiony zespół godnie
wkroczył ze swoją muzyką w nowe tysiąclecie. Czytelnicy prestiżowego magazynu
“Tylko Rock” wybrali [sic!] jako najlepszą polską płytę 2001 roku, Katarzynę
Nosowską za najlepszą wokalistkę i autorkę tekstów, a zespół Hey – grupą roku.
Album [sic!] otrzymał także nagrodę Fryderyk 2001 w kategorii Album roku “Rock”.
W styczniu 2002 Hey zagrał 4 klubowe koncerty w Czechach, czego efektem było
zaproszenie zespołu na jedne z największych czeskich festivali “Rock For People”
i “Noc plna Hvezd”, które odbyły się latem 2002. Powyższe koncerty jak i sama
płyta zostały bardzo dobrze zrecenzowane przez najbardziej uznane czeskie
magazyny muzyczne “Pop&rock” oraz “Beng”.
Na
przełomie listopada i grudnia 02’ oraz w lutym i marcu br. odbyła się Trasa
Koncertowa “10 lat po...”, która podsumowała 10 – cio letnią działalność
zespołu. Po raz pierwszy na repertuar wykonywany podczas ponad 20 koncertów
wpływ mieli fani zespołu. Atmosfera podczas trasy przypominała tę z początku
kariery, a każdy z koncertów trwał blisko 2.5 h. Część koncertów została
zarejestrowana, a wybrane fragmenty znalazły się na dwupłytowym albumie, który
ukazał się w marcu 2003 r. Na płycie znalazł się jeden studyjny - wydany również
na singlu - utwór “Klus Mitroh” z repertuaru nieistniejącego od wielu lat
zespołu Klaus Mittfoch.
Jak się
okazało nie było to wszystko co Hey miał do zaproponowania na 2003 r. Wytężona
praca zaowocowała jeszcze jednym albumem. Tym razem była to 7 studyjna płyta, a
jej tytuł to “music,music”. Album trafił na rynek 17 listopada. Z tej płyty
pochodzą 3 single: “Muka!”, “Mru, mru” oraz “Moogie”. Warto wspomnieć o swoistej
koncepcyjności nowego krążka, ponieważ zawiera on zbiór piosenek, z których
każda nosi tytuł rozpoczynający się na literę “m”
Wkrótce
po premierze albumu, rozpoczęła się Trasa Koncertowa “music, music”.. Na
koncerty sprzedano łącznie blisko 12 tys biletów. Zaraz po zakończeniu polskiej
trasy, Hey wyjechał do Czech, gdzie z dużym powodzeniem odbył wspólne tournee z
czeskim zespołem Vypsana Fixa. Zagrali tam 8 koncertów w renomowanych klubach
m.in. w Pradze, Ostravie, Brnie, Ołomuńcu, Pardubicach i Hradec Kralove.
W
listopadzie 2004r na rynek trafiło pierwsze DVD w historii zespołu Hey. Znalazł
się na nim ponad godzinny koncert zarejestrowany podczas Przystanku Woodstock
2004, który odbył się w Kostrzynie n/Odrą. Oprócz tego występu, znajdują się tam
fragmenty przystankowego występu z roku 2002 ( Żary ) + wywiad z zespołem
nagrany tuż po koncercie w Kostrzynie. Wydanie DVD zbiegło się z Trasą
Koncertową, która odbyła się w listopadzie i grudniu. Na części koncertów u boku
Hey’a wystąpiła w/w czeska post punkowa grupa Vypsana Fixa.
2005 rok
to jak na razie mnóstwo koncertów, nagroda “Złotego Bączka” przyznana przez
woodstockową publiczność za najlepszy koncert podczas zeszłorocznego Przystanku
Woodstock oraz rozpoczęcie nagrywania utworów na nowy studyjny album, który do
sklepów trafi w połowie listopada.
W
międzyczasie ukazały się trzy solowe płyty Katarzyny Nosowskiej (PUK PUK – 96,
Milena 98, Sushi 00). Z ciekawostek warto też wspomnieć, że w 2002, 2003 i 2004
Katarzyna wspomagała na koncertach legendę polskiego hard - core punka - grupę
Dezerter. [źródło:
http://www.buch.co.uk/]
Kontakt:
ARTGRUPA
Agencja Artystyczna
Krzysztof Dominik – manager; tel. 022 617 05 55; fax 022 617 08 30
Jarocin Festiwal 2007
336 MIEJSC
– Wrocław
336 miejsc
to czwórka ludzi, pasja, dźwięki, przestrzeń, emocje.
Zespół
rozpoczął działalność od nagrania dema w Porażynie w studiu im. Toma Waitsa.
Grupa jest kontynuacją wrocławskiego zespołu Grafit. Pod nowym szyldem muzycy
postanowili pójść trochę dalej. Najważniejsze dla nich są emocje, balansują
gdzieś między niepokojem a melancholią, między post-rockiem i emo. Umiejętnie
łączą liryczne momenty z tymi, gdzie spotkać sie można ze ścianą gitarowych
ostrych dźwięków.
Skład:
George
- gitara
Kola - perkusja
Krzychu - bas, wokal
Rzeszut - gitara, wokal
Kontakt z zespołem : tel. 509 179 801; e-mail:
336miejsc gazeta.pl;
kaczoo wp.pl
;
www.myspace.com/336miejsc
BETTY BE
– Warszawa
Grupa jest
nowym projektem trzech dziewczyn z zespołu Los Trabantos, który zawiesił
działalnośc w 2006 roku. Do Graży, Marty i Uli dołączył perkusista Karabin. Ich
muzyka określana jest jako uporczywy rock. Charakteryzują ja żeńskie wokale,
odgłosy Karabina oraz melodyjny saksofon. Teksty opowiadaja o
codziennych problemach współczesnego człowieka.
Skład:
Graża –
gitara, wokal
Marta –
saksofon, wokal
Ula –
bas
Karabin
- perkusja
Kontakt z zespołem :
tel.507 434 423; e-mail :
grazamm o2.pl
MAŁE KINO
– Żywiec
Nazwa zespołu
powstała w 1999 roku.
Jesienią 2001 roku zespół
odniósł pierwszy sukces na Festiwalu Piosenki Nieobojętnej w Ostrzeszowie,
zdobył Grand Prix, Nagrodę Publiczności i nagrodę dla Jakuba Kotowskiego -
skrzypce elektryczne - INDYWIDUALNOŚĆ MUZYCZNA FESTIWALU. Kolejnym sukcesem było
zdobycie I miejsca na Festiwalu Piosenki Studenckiej Łykend we Wrocławiu -
wiosna 2002 roku. Później przyszła kolej na dalsze sukcesy i koncerty w wielu
miastach Polski.
Zespół gra muzykę
nieobojętną, co nie oznacza, że gra typową poezję śpiewaną. Stara się być
alternatywny w stosunku do tradycyjnej piosenki poetyckiej. Czerpie z muzyki
rockowej, jazzowej, nawiązuje do nurtów progresywnego rocka lat 60 i 70. Teksty
wybrane przede wszystkim przez Jarka Kąkola, to czasem zapomniana, wysmakowana
poezja, takich twórców jak:
Jan Lechoń (znany Jarkowi
Kąkolowi w relacji zwrotnej od wczesnych lat 80) oraz Artur Rimbaud, Oskar
Wilde, Bolesław Leśmian, Mieczysław Jastrun, Tadeusz Miciński, Jarosław
Iwaszkiewicz, Juliusz Słowacki...
... oraz teksty własne.
W 2004 roku zespół wydał
płyte zatytułowaną JEDNO ŻYCIE.
Obecnie zespół przygotowuje
się do wydania kolejnej płyty długogrającej. Jej zwiastunem jest entuzjastycznie
przyjęty singiel zatutułowany "Obłoki", wydany w marcu 2007.
Skład:
Jarosław Kąkol
- lider, wokal, gitara akustyczna,
Sebastian Adamczewski - gitara elektryczna, wokal,
Agnieszka Biniek
- skrzypce, wokal,
Daniel Główczyk
- gitara basowa,
Piotr Hetnał - gitara elektryczna,
Kamil Kieca - gitara akustyczna, wokal,
Andrzej Mieszczak - perkusja,
Kontakt z zespołem :
Jarosław Kąkol , tel. 502-074-252; (33) 867-51-17 ; e-mail:
jarek malekino.art.pl;
malekino malekino.art.pl
;
www.malekino.art.pl
MANCHESTER
– Toruń
Zespół MANCHESTER powstał
18 marca 2006 r. w Toruniu, kiedy to po rozstawieniu gratów, spaleniu kilku
fajek i zjedzeniu pizzy, zagraliśmy swoją pierwszą, rewelacyjną próbę. W skład
nowego zespołu weszli dwaj bracia Sławek i Darek, gitarzyści toruńskiej grupy
TORONTO, oraz Karol, Maciek i Radek, muzycy innych toruńskich formacji. Maćka
(naszego wokalistę), Sławek (lider zespołu) poznał na kultowych swego czasu
"Talent Szołach" w toruńskim Baranim Łbie, gdzie co środę, razem ze Sławkiem
Uniatowskim i Oksaną Predko, raczył był on publiczność swym śpiewem, zwłaszcza
balladami Stinga i Prince'a, przez co zyskał sobie nawet przydomek "mistrza
smutnych pieśni" (i najprawdopodobniej dlatego właśnie dziennikarz toruńskiej
"Gazety Wyborczej" mógł napisać, że w muzyce Manchesteru pobrzmiewa
melancholia JOY DIVISION ;) Po kilku próbach zagraliśmy swój debiutancki
koncert na małej scenie klubu Od Nowa a zaledwie miesiąc po powstaniu zostaliśmy
zakwalifikowani do drugiej tury przesłuchań debiutów opolskich. W lipcu 2006 r.
zagraliśmy na koncercie TORUŃSKIE GWIAZDY, dostając nominację w kategorii "NOWA
TWARZ ROKU". Aktualnie prowadzimy rozmowy z wytwórnią płytową. Gramy muzykę
określaną mianem BRIT-POPU, ale z elementami PUNK-ROCKA, bo oprócz melodyjnego,
gitarowego grania lubimy też trochę przypier...ć. Nasze wzorce to The Beatles -
wiadomo! - Oasis, Blur a nawet Green Day. Nazwa zespołu nawiązuje do rodzinnego
miasta braci Gallagher z Oasis, ale nie tylko - z Manchesteru wywodzą się
również tak kultowe brytyjskie bandy jak Joy Division czy The Smiths. Jesteśmy
też fanami MANCHESTERU UNITED, co widać na koncertach po koszulce basisty i
wielkim ręczniku gitarzysty,w który tenże wyciera od czasu do czasu swój
spocony, łysy łeb:) Fascynuje nas proste, mocne, gitarowe granie rodem z Wysp a
nasze teksty opowiadają w większości o typowych problemach damsko-męskich,
zdecydowanie trzymając stronę płci brzydkiej.
Skład:
Radek Kaźmierkiewicz – bas
„Ułan” Karol Ułanowski –
perkusja
Darek Załeński – gitara
Maciek Tacher – wokalista,
czasem klawisze, gitara
„Łysy” Sławek Załeński –
lider i założyciel zespołu, gitara, drogi wokal
Kontakt z zespołem : tel.
501 177 941; e-mail:
kaskapydyn wp.pl
;
www.manchester.art.pl
NAPSZYKŁAT
– Poznań
„Ja pamiętam jak zaczęło
się to wszystko…” było to na przełomie 1995/96 roku w Świnoujściu, kiedy Ansman
i Piernik, zafascynowani wczesnymi dokonaniami takich twórców jak Public Enemy,
Beastie Boys, Run DMC, Tribe Called Quest, De la Soul, Cypress Hill czy House of
Pain postanowili zagrać sami. Początkowo tworzyli hiphop, który trzeba
zaznaczyć dalece różnił się wtedy od dzisiejszego obrazu tej muzyki.
Początki tego
nurtu w Polsce wyglądały naprawdę obiecująco. Ludzie spontanicznie wyrażali
swoje emocje, nie tylko negatywne, ale przede wszystkim radość. Wtedy to hiphop
mocno przypominał punk rocka, swoją naiwnością i spontanicznością i często
zaangażowaniem. Ówczesne koncerty skupiały ludzi wszystkich horyzontów
muzycznych, ciekawych nowego świeżego powiewu. W takiej atmosferze powstał
zespół Napszykłat. Chłopaki nagrali wtedy swoją kasetę, która rozeszła się wśród
znajomych. Każdy nowy utwór wskazywał na poszukiwania. Hiphop okazał się
początkiem podróży, nie jej końcem. Następnie pojawia się okres zawieszenia,
kiedy to Ansman i Piernik powędrowali własnymi drogami w poszukiwaniu Graala.
Ansman współtworzył wówczas projekt Falsyfikat, który penetrował obrzeża hiphopu.
Piernik natomiast udzielał się w grupach Mucha nie Siada, Nagawczyna, Czaje oraz
założył wraz z Bajzlem duet Pstro, który ocierał się o eksperymenty z
elektroniką improwizowaną. Po pewnym czasie Ansman i Piernik spotkali się
ponownie by kontynuować to, co rozpoczęte… Do niedawna muzyka Napszykłat
powstawała tylko na bazie sampli, lecz obecnie całość wypełniają instrumenty. Do
zespołu dołączyli: Bajzel (bas), Maryna (gitara), Czaras (perkusja), którzy
wzbogacili całość o swoje unikalne doświadczenia. Bajzel udzielał się w
świnoujskich projektach: Muppet Show, Statek Kosmiczny Gniazdo Konia, Mucha Nie
Siada, Nagawczyna oraz Czaje, natomiast obecnie prowadzi swój solowy projekt pod
nazwą Bajzel. Czaras udziela się poza Napszykłat w projekcie Drum Machina oraz
Kalifornia a Maryna jest współtwórcą zespołu Czaje.
Skład:
Ansman
– wokal
Piernik
– wokal, sample
Czaras
– perkusja
Maryna
– gitara
Bajzel
– bas
Kontakt z zespołem: tel. 609 524 311; e-mail: np dzieciswiny.pl;
pierrun wp.pl;
ansman77 wp.pl
;
www.napszyklat.art.pl
NEGRADONNA –
Kraków
Ta krakowska formacja gra
już 8 lat, a tworzą ją trzy siostry (nie z Czechowa) Rozalia, Cecylia i Teresa
Malik.
Ich muzyka określana jest
gotyckim rokiem. Jak mówi Rozalia (autorka tekstów, wokalistka, kompozytor) to
co robią to utrzymane w mrocznych klimatach “pieśni o miłości i śmierci”. Ze
względu na zagraniczną, koncertową trasę studiującej w Sztutgarcie perkusję
Teresy w Jarocinie zespół wystąpi w zmienionym składzie.
Skład:
Rozalia
Malik – wokal, gitara
Cecylia
Malik – skrzypce, klawisze
Fryderyk
Krazer – bas, perkusja
Krystian
Baran – perkusja elektroniczna
Kontakt z zespołem : tel.
501 321 952; e-mail:
cecylia.malik gmail.com
ORGANIZM
– Warszawa
Zespół powstał
jesienią 2001 roku, a tworzą go muzycy pochodzących z różnych stron Polski,
którzy poznali się podczas studiów. Koncertują od 2002 roku i wspólne granie
zaowocowało kilkoma nagrodami :
II miejsce na
Festiwalu Kultury Niezależnej „Alternatywy” w 2004r.
I miejsce na
festiwalu WROCK 2005 we Wrocławiu
I nagroda
festiwalu GO ROCK 2005 w Stalowej Woli
II nagroda na
festiwalu muzyki alternatywnej Fiesta Borealis 2006r w Olecku.
Muzyka grupy określana jest
(zależnie od nastroju) jako rock alternatywny lub funk neurotyczny.
Skład:
Tomek
Gogolewski - gitara
Jędrek Dąbrowski - bas, głos
Kuba Affelski - perkusja
Kontakt z zespołem: tel.
694 273 159; e mail:
organizm poczta,onet.pl
; www.organizm.art.pl
THE WASHING MACHINE
– Poddębice
…Zespół, grający brytyjskiego rocka odstającego od barbarzyńskich wątków.
Zamiast ciężarnych przesterów ciepłe brzmienia, zamiast ryku i charkotu – miły
wokal, Naturalnie, muzyka pozostaje gitarowa – nie myślcie sobie. Wymiotne
atrakcje w stylu sweterków w serki, grzyweczek obciętych równiutko nad oczami i
falseciku przypominającego hamujący rower pozostawiają innym. O to krótka
historia zespołu The Washing Machine…
Zespół The Washing Machine pochodzi z Poddębic (woj. łódzkie) i grywa
od 2003 roku. W pierwotnym składzie po zagraniu kilku koncertów zostało
zarejestrowane pierwsze demo pt. „Agony”. Efektem sesji były cztery
numery utrzymane w stylistyce alternatywnego rocka. Mając studyjne
nagrania grupa rozpoczęła intensywne koncertowanie jak i promocję w/w materiału.
Nieporozumienia w zespole, a także brak muzycznej spójności spowodowały, że w
2006 roku zespół na kilka miesięcy zawiesił działalność. Po
skompletowaniu nowego składu w czerwcu 2006 został zarejestrowany nowy materiał
pt. „Funky”. Nowa odsłona zespołu zaowocowała muzyką dojrzalszą, bardziej
rozbudowaną idącą w kierunku wypracowania własnego stylu dla którego inspirację
stanowiły zespoły pokroju: Foo Fighters, Queens Of The Stone Age, Taylor
Hawkins & The Coattail Riders, Eagels Of Death Metal. Powoli zespół zaczął
odrabiać koncertowe straty pojawiając się na wielu autorskich koncertach jak
również występując na festiwalach, przeglądach, m.in. drugiej edycji przeglądu „Młode
Wilki” w warszawskiej stodole, Festiwalu „Zderzak” oraz Przeglądzie Kapel
Rockowych „Rock ’N’ Tur” z którego przywiózł główną nagrodę. Nagrania
zespołu prezentowane były w stacjach muzycznych m.in. w radiowej trójce (Lista
osobista - Piotra Metz), Radiu Łódź (Łódź Podwodna Adam Kołacińskiego), Nasze
Radio Sieradz.
Skład:
Łukasz Drewniak
– gitara, głos
Krzysztof Drewniak
– bas
Robert Boczkowski
– perkusja
Kontakt z zespołem: 609 533 048; e-mail:
washingmachine o2.pl
17.00
–
RAINROOM (NIEMCY)
– gość Festiwalu, grupa związana z zaprzyjaźnionym z Jarocinem niemieckim
miastem Schlüchtern
17.40
–
POWER OF TRINITY
Skład:
Jakub Koźba – wokal
Robert Grzelak – gitara
Łukasz Cyprys – gitara
Krzysztof Grudziński – bas
Grzegorz Graczyk – perkusja
Dyskografia:
Power Of
Trinity - "2003"
"Kto'a ?" –
singiel
Power Of
Trinity - "11"
POWER OF TRINITY to zespół założony w Koluszkach w 1996 roku z inicjatywy
Łukasza Cyprysa (ur. 1980; git.), Krzysztofa Grudzińskiego (ur.1980; bas),
Bartka Dynera (ur. 1980; voc.), Emila Waluchowskiego (ur. 1980; dr.) oraz
Macieja Ołóbka (ur. 1980; git.).
Pierwszy
koncert zespół daje u boku zespołu Houk jeszcze w tym samym roku. Poszerzony o
sekcje dętą w składzie: Kuba Raczyński (sax; obecnie Varius Manx), Piotr
Grąbkowski (sax; obecnie Blue Cafe) zespół daje kilkanaście koncertów na terenie
Łodzi i okolic.
W 1998
zespół nagrywa demo w kultowym warszawskim studio "Złota Skała". Materiał z tej
płyty demo wielokrotnie był emitowany na falach łódzkich rozgłośni radiowych. W
1999 roku Power of trinity występuje na międzynarodowym festiwalu "Song of Songs"
w Toruniu, na festiwalu w Tarnowie (gdzie zdobywa I miejsce w kategorii zespół)
jak również na "Przystanku Jezus" w Żarach.
W maju
2000 roku nagrywa kolejną płytę demo, tym razem w Łodzi. Z tej płyty pochodzą
utwory aktualnie dostępne w internecie.
W roku
2000 B.Dyner przechodzi do zespołu "Raggattack". Z powodu braku wokalisty zespół
zawiesza działalność. Ł. Cyprys udziela się w afrykańskim
zespole "Makossa" oraz w "Raggattack". K. Grudziński zaczyna grać w dubowym
"Oceanie" prowadzonego przez ex-lidera punk-rockowej "Moskwy" Pawła "Guma"
Gumole i to on staje się kilka miesięcy później nowym wokalistą Power of trinity.
Do zepołu dochodzi również nowy gitarzysta R. "Buli" Bogusz. W tym składzie
zespół koncertuje przez pół roku.
W roku
2001 "Guma" reaktywuje Moskwę i odchodzi od zespołu. W Moskwie zaczyna grać
również K. Grudziński. Zespół kolejny raz zawiesza działalność lecz nie ustają
poszukiwania nowego wokalisty.
W końcu
2002 roku pojawia się takowy - Kuba Koźba współpracujący wcześniej z drum'n
base'owym "Sonic Trip" oraz "Moffovia". Zmieniają się również perkusista i
gitarzysta. Bogusza zastępuje Robert "Inżynier" Grzelak (ur. 1982; git.) a E.
Waluchowskiego - Grzegorz Graczyk (ur. 1976; ex "Tenebris", "Sacriversum",
obecnie również "Prząśniczki").
W 2003
roku zespół przygotowuje nowy materiał, gra kilka koncertów, m.in. w Krakowie,
Łodzi (tu u boku "Dezertera", Kasi Nosowskiej i "Moskwy"). W czerwcu tego roku
zespół nagrywa nowe demo, tym razem w celach promocyjnych i z naciskiem na
wydanie tego materiału.
W obecnym składzie istnieje od marca 2002 roku i od tego czasu zespół zagrał
ponad 50 koncertów i festiwali, m.in. trasę z zespołem Hey, Festiwal "Union of
rock" Węgorzewo2004/2005, Camerimage 2006, "Ostróda Reggae festiwal" 2005, "Hunter
Fest" 2006, "Eska Rock Tour 2006".
W marcu 2006 utwór "Heaven" znalazł się na płycie "Far away from Jamaica" -
antologii polskiego reggae, obok takich zespołów jak Vavamuffin, Indios Bravos,
Baksish czy Paprika korps.
Utwór "Kto" znalazł się z kolei na dwupłytowej (audio + DVD) składance "Bez
obciachu", tu obok m.in. Kult, Hey, Myslovitz, Happysad, Pidżama Porno.
Końcem 2005 roku Power of Trinity wygrał "Młode Wilki"- przegląd polskich
formacji organizowany przez Klub Stodoła, a zaraz potem podpisał kontrakt
fonograficzny z wytwórnią S.P. Records na wydanie debiutanckiej płyty.
Kontakt:
Olga Tuszewska - tel. 503-565-429
kontakt poweroftrinity.com
http://www.poweroftrinity.com/
18.20 – ALIANS
Skład:
Paweł
Czaja
- Bębny. Znany również z pilskiego zespołu Druga Strefa.
Rafał
Czajkowski
vel Czajnik - Gitara. Brat Anema. Grywa z zespołami Jafia Namuel i Manla Sound.
Marcin
Gwizun
vel Gwizdek - Bliższy sąsiad Gumy, puzon. Udziela się też w Coram Publico.
Rafał
Kasprzak
vel Kazi - Mieszkał blisko "Pod Tytułem", ale został poznaniakiem. Obiecuje
jednak powrót na łono Matki-Piły. Ciągnie wokalnie i gitarowo. Kiedyś też w
Spunkies.
Tomasz
Kumiega
vel Guma - Bliski sąsiad Gwizdka, saksofon. Udziela się też w Coram Publico
Tomek
Kułak
vel Korabol - Młodszy brat Qłaka. Były sąsiad Anema i Dósioła. Akordeon i
przeszkadzaje. Grywa w Świecie Czarownic na perkusji.
Grzegorz
Oświeciński
vel Świeca - Trąbka. Grywa tu i tam.
Jacek
Pióro
vel Global - Gitara basowa. Udzielał się też w Globtroterze.
Dyskografia:
Sami wobec siebie
(kaseta) 1990 r.
Mega
Yoga
THCREC 1991 r.
Gavroche
THCREC
1994 r.
Cała
anarchia mieści się w uliczniku
Antena Krzyku Unc. 1996 r.
W
samo południe
Antena Krzyku Unc. 1998 r.
Równe
prawa
Antena Krzyku Unc. 2000 r.
Pełnia
Pasażer
Rec. 2003 r.
Nielegalni
Pasażer
Rec. 2006 r.
Alians powstał w 1990 roku w Pile, a w pierwszym składzie znaleźli się Rafał
"Kazi" Kasprzak, Michał "Dósioł" Thiede i Darek "Qłak" Kułak. Zadebiutował
wydanym własnym sumptem w roku założenia singlem "Sami wobec siebie". Występował
u boku Fugazi, na dwa koncerty wyjechał do Czech, jak również odbył minitrasę po
Europie Zachodniej (Niemcy, Belgia, Francja). W 1991 r. przedstawił kolejnego
singla - tym razem dzielonego z niemieckim Happy Kadaver - na którym umieścił
utwory "Szybki kawałek" i "War (megamix)".
Pierwszy album grupy - "Mega Yoga" - wyszedł w roku 1992 w wersji kasetowej
nakładem TH Records, czyli firmy utworzonej przez samych członków Aliansu. Mimo,
że "Mega Yoga" wkrótce doczekała się edycji kompatkowej - ze względu na słabą
technicznie jakość nagrań było to raczej oficjalne demo niż prawdziwie
artystyczna wypowiedź. Znacznie lepiej od "Mega Yoga" zabrzmiało "Gavroche"
(1994) - mogące uchodzić za kwintesencje stylu Alians. Przeważały tu krótkie,
dynamiczne ("Do kurwy nędzy"), a przy tym niekiedy melodyjne utwory punkowe, z
domieszką folku, reggae ("Zosia na wrotkach", "Bomby domowej roboty") i ska (np.
"Wkurwiony Grabaż" o liderze Pidżamy Porno). Ponadto zwracały uwagę
anarchizujące i lewicujące teksty, w których znalazła się krytyka głupoty,
przemocy i interesowności. "Gavroche" zostało nagrane w składzie poszerzonym o
brata Qłaka - akordeonistę (i pałkera Świata Czarownic) Tomasza "Korabola"
Kułaka. W lutym 1994 Alians siedemnaście razy wystąpił w Anglii i Niemczech,
dziesięć miesięcy później siedem razy w Holandii. W drugiej połowie 1996, po
występie na niemieckim festiwalu w Zittau i udanej trasie po Polsce u boku
angielskiego The Ukrainians i fińskiego Hitmen 3 - zespół przedstawił trzeci,
bardzo efektownie wydany album pt. "Cała anarchia mieści się w uliczniku", na
którym zadebiutował trębacz Bartłomiej "Szkodnik" Klink, dzięki któremu piosenki
nabrały jeszcze bardziej folkowego charakteru (najbardziej było to widoczne w
niemal tanecznym "Go Fight Ap"). Ale oczywiście tradycjnie grupa nie zapomniała
ani o punku (np. "Nic więcej"), ani o reggae i ska (np. "Nic do stracenia" i
"Życie" pożyczone od Izraela-Kultury). W warstwie tekstowej muzycyc kontynuowali
dawne wątki, a w "Oczywistych sprawach" rozprawiali się z interesownością
Kościoła Katolickiego.
W następnym roku Alians koncertował w Niemczech, Holandii i Belgii, a w Polsce
poprzedzał NoMeansNo. W 1998 doszli Marcin "Gwizdek" Gwizuń (puzon), Tomasz
"Guma" Kumiega (sax) oraz Sebastian "Anem" Czajkowski (keyboards). Nowy skład
wystąpił w Holandii, Niemczech i w Norwegii, a pierwszą płytą, jaką nagrał, był
minialbum "W samo południe" (1998). Jednak dopiero 2 lata później
"pełnometrażowe" "Równe Prawa" pokazały pełnię możliwości grupy. To jej
najdojrzalsze i najlepsze dzieło, w czym niemała zasługa jeszcze urozmaicających
i wzbogacających brzmienie nowych członków grupy. "Równe prawa" uwidoczniły, że
dla Aliansu coraz większe znaczenie mają reggae (m.in. "Anemico", przeórbki
piosenek Petera Tosha "leave my business" i "Equal rights" oraz The Clash "White
Man in Hammersmith Palace") tudzież ska (m.in. świetny utwór Partida" czy
prawdziwa ozdoba płyty "Nic do stracenia") - bo wśród 20 utworów znalazło się
raptem pięć typowo punkowych (np. "Ptasiek", " Zupełnie prosty człowiek" czy
cover The CLash "I fought the law"). A wrażenie różnorodności "Równych praw"
znacznie wzmogły instrumentalne miniaturki (np. "Decreto", niemal latynoska "Guerilla
Municipal" czy "Perdida" w rytmie ska).
Kontakt:
karen post.pl,
tel.: Alians 0609 486 342
www.alians.art.pl.
19.00 –
GEDEON JERUBBAAL & INITY DUB MISSION
GEDEON JERUBBAL - należał do pierwszej generacji polskich grup reggae. Zespół
zadebiutował we wrześniu 1983, po czym w ciągu pięciu lat istnienia zagrał około
300 koncertów. W latach 1984-1988 zespół grał na kolejnych edycjach wielkich
festiwali - Muzyczny Camping w Brodnicy, Reggae Is King w Poznaniu, Reggae nad
Wartą w Gorzowie Wielkopolskim, Winter Reggae w Gliwicach, "Marlejki" w
Warszawie. Resztę koncertów stanowiły występy w różnych, najmniejszych nawet
miejscowościach. Gedeon nie brał udziału w bojkocie reżymowej telewizji, toteż
stał się pierwszą polską grupą reggae, która nagrała teledysk (do utworu "Cichy
brzeg") i brała udział w serii koncertów organizowanych przez oficjalne media. W
bardziej buntowniczo nastawionych środowiskach wywołało to wobec Gedeona niechęć
i oskarżenia o "sprzedanie się systemowi". Grupa przestała grać latem 1988 z
powodu zniechęcenia muzyków marazmem polskiego rynku muzycznego, sytuacją
polityczną w Polsce i postawą polskiego społeczeństwa.
Po zaprzestaniu wspólnej działalności pod nazwą Gedeon Jerubbaal trzech muzyków
grupy (wokalista Symeon Ruta, gitarzyści Maka-Ron i Nowak) zamieszkało w
Montrealu, gdzie prowadzili różne muzyczne projekty, z których bardziej znane to
Anal C.U.T. (trans-punk), Flying Blades (ambient techno) i Another Kultur Klash
(roots reggae). Podczas wizyt w Polsce dawali okazyjne koncerty i grywali z
polskimi grupami założonymi przez muzyków Gedeona pozostałych w Polsce (Basstion,
Man & Soul, RAS i Inity Dub Mission). Maka-Ron otworzył własne studio nagraniowe
i wydał kilka własnych płyt w stylistyce dub ("From Poland to Dubland", "Dubology",
"Nightshifts"). Symeon Ruta zaczął wydawać serię wydawniczą "12 Plemion", która
zaczęła się od wydania na MC składanki klasycznych nagrań Gedeona "Najstarsze
przymierze 83-88". Latem i jesienią 2004 grupa reaktywowała się na serię
koncertów (m.in. w Ostródzie, Bydgoszczy i Poznaniu).
W okresie swej działalności zespół nie wydał płyty długogrającej. Zostały
natomiast wydane dwa single:"Śpiewaj i tańcz" / "Cichy brzeg" (Tonpress 1985), "Fanti"
/ "Senne terytoria" (Tonpress 1986). Utwory zespołu pojawiły się również na
dwóch analogowych składankach:"Przeboje na Trójkę" (Wifon LP 103 1986) -
"Płonące lustra" i "Wewnętrzne światło",
"Reggae remanent" (Tonpress 1992). W 1988 amerykańska wytwórnia RAS Records
wydała składankę reggae w wykonaniu grup z różnych krajów świata. Na składance
tej znalazł się utwór Gedeona "Jedna miłość, jedna nienawiść" zmiksowany przez
Adriana Sherwooda (reedycja na CD ukazała się w 1990). W 2000 nagrania z singli
Tonpressu pojawiły się na składance "Babilon" wydanej przez MTJ (MTJ CD
10133)."Najstarsze przymierze 83-88" (w 1998 niezależna wytwórnia MAMI Records
wydała tę płytę w Polsce na CD) zawiera nagrania studyjne z lat 1985-1987 i
zapis koncertu z 1985. W sierpniu 2004 nakładem MAMI Records ukazała się płyta
"Umrzesz niewolnikiem", zawierająca zapis koncertu na zamku w Poznaniu w 1997
oraz próbnej sesji nagraniowej z 1997.
19.50
–
HABAKUK
Skład:
Wojciech "Broda" Turbiarz
(git. wok.)
Wojciech Cyndecki
(bas)
Krzysztof "Kiczu" Niedźwiecki
(git. wok.)
Jaromir Puszek
(perk.)
Marek Makles
(instr. klaw.)
Adam "Roccko" Celiński
(akustyk)
Dyskografia:
Party
(demo, 1991)
Kambekturuts
(demo, 1994)
Ragga Party
(demo, 1994)
Urban Jungle Music
(demo, 1994)
Rub Ritual
(demo, 1998)
Mniam! Mniam! REGE
(W Moich Oczach, 1999)
Rub Pulse
(W Moich Oczach, 2000)
Reklama to kurwa
(Arlekin, 2000)
Muzyka Słowo Liczba Kolor
(Gigant Records, 2002)
Mniam! Mniam! REGE
(reedycja, Gigant Records, 2003)
VA - Arle Zine
(2004)
Rozczochrany Łeb
(EP, Gigant Records 2004)
Hub-a-dub
(winyl LP, Gigant Records, 2005)
Życia Rytm
(SP, Gigant Records, 2005)
4Life
(Gigant Records, 2005)
VA - Far Away From Jamaica
(W Moich Oczach, 2006)
VA - Od Czapy Zestaw 2
(Polskie Radio, 2006)
"Hub -A - Dub...cd"
(CD Gigant Records 2006)
A ty siej
(marzec 2007, piosenki Jacka Kaczmarskiego w wersji reggae)
Zespół
Habakuk powstał w 1990 roku w Częstochowie. W tym momencie jest uznawany za
jedną z czołowych grup reggae. Dowodem na to są znakomite recenzje w prasie jak
również zaproszenia na liczne festiwale zarówno w Polsce jak i za granicą.
Pierwsza płyta zespołu - "Mniam, mniam rege" jest uważana za jedno z
najważniejszych wydawnictw na polskim rynku reggae. Krążek spotkał się ze
znakomitymi recenzjami w największych opiniotwórczych magazynach muzycznych -
cytat z Machiny: "Oryginalność, energia oraz naturalna umiejętność komponowania
przebojowych, wpadających w ucho przebojów.
Habakuk
jest jednym z najcześciej koncertujących polskich zespołów.Do najciekawszych
koncertów należy występ na "Tam gdzie biją źródła" w Ustroniu w 2001 roku,
wspólnie z Zion Train - koncert transmitowany był przez publiczną telewizję,
"Odjazdy" 1997 - w tamtym roku grał również Rammstain, Chumbawamba czy Kazik,
"Reggae Dub Festival" w Bielawie i "Ostróda Reggae Festival" - największe
festiwale reggae w kraju. Habakuk był też twórcą hymnu festiwalowego festiwalu w
Ostródzie w 2006 roku. W przeciągu ostatnich 8 lat Habakuk zagrał 488 koncertów,
z czego ponad 400 przez w ostatnim pięcioleciu.
Zespół od
kilku lat gościnie występuje między innymi z Muńkiem Staszczykiem. Co pewien
czas mają miejsce wspólne występy pod hasłem Rege Inna Polish Stylee, gdzie
zespół wykonuje covery (nie tylko reggae) śpiewane przez Muńka. Projekt ten
spotyka się z dużym zainteresowaniem publiczności i krytyków. Muniek zresztą, na
poprzedniej płycie zespołu - "4 Life", zaśpiewał utwór "Miasto" traktujący o
Częstochowie. Habakuk na swoich płytach współpracował również między innymi z
Mateuszem Pospieszalskim, Antonim Gralakiem, Januszem "Yaniną" Iwańskim, Anią
Patynek oraz wieloma znakomitymi muzykami.Wspomniana wyżej płyta "4 Life"
spotkała się ze znakomitymi recenzjami, poparta była dużą promocja medialną oraz
trasami koncertowymi. Zespół zagrał m.in. w studio Agnieszki Osieckiej w Trójce,
oraz koncerty plenerowe z Radiem Bis. Ma też na koncie telewizyjny koncert
"Solidarni z Białorusią" w marcu 2006. Niezliczona ilość koncertów klubowych i
plenerowych świadczy o dużej aktywności zespołu.
Ogromnym
wydarzeniem była współpraca z Mikey Dreadem przy okazji jego koncertów w Polsce.
Mikey Dread to żywa legenda reggae na świecie. Wybitny muzyk, wokalista i
producent. Ma na koncie współpracę z The Clash (wyprodukował płytę Sandanista
uznawaną za jedną z najważniejszych płyt tego zespołu). Przez kilka dni Habakuk
gościł go w swoim studio w Częstochowie. Przy tej okazji Mikey Dread nagrał
piosenkę na swoją najnowszą płytę oraz zaśpiewał do dwóch piosenek zespołu.
W lutym
2007 Habakuk zagrał trasę po wyspach. Odwiedził na niej takie miasta jak:
Londyn, Edynburgh, Glasgow, Cork, Dublin, Galway, Belfast. Jako pierwszy polski
zespół reggae Habakuk zagrał tak dużą trasę po Wyspach, a 23 czerwca jako
pierwszy polski zespół zagra w Anglii na ogromnym festiwalu Glastonbury.
Kontakt:
Zakład
Koncertowy Artakcja
www.artakcja.com
Wrocław
50-040, ul. Podwale 36A/14
Michał
Gawlicz
+48 603 39 44 78
mgawlicz artakcja.com
mgawlicz habakuk.art.pl
Bajera z kapelą:
habakuk habakuk.art.pl
20.40 –
ARMIA
Skład:
Tomasz "Budzy"
Budzyński
- śpiew,
Tomasz
"Krzyżyk" Krzyżaniak
- perkusja,
Krzysztof
"Dr Kmieta" Kmiecik
- gitara basowa,
Paweł
Klimczak
- gitara,
Rafał "Franc"
Giec
- gitara,
Krzysztof
"Banan" Banasik -
waltornia,
Jakub
Bartoszewski
- waltornia.
Dyskografia:
Aguirre
- singiel (Tonpress 1987)
Jak punk
to punk
- składanka (Tonpress 1987)
Polish
Punk Menu
- składanka (Tonpress) ARMIA Nagrano w 1987
Legenda
- nagrano
pomiędzy 07-12.1990
Exodus
- Nagrano 23 XI 1991 podczas koncertu w Poznaniu w Arenie
Czas i
Byt
– 1992
Triodante
- 1994
Duch
Droga
- 1999
Soul Side Story 1
– 2000
Soul Side Story 2
– 2000
Zjawy i
ludzie
Ukryta
miłość / Nostalgia
Pocałunek
mongolskiego księcia
Ultima
Thule
– 2004
ARMIA to
zespół niezwykły na polskim rynku muzycznym. Powstał w 1984 roku na skutek
zetknięcia trzech osobowości naszej niezależnej sceny: Tomasza Budzyńskiego
(śpiewał wtedy wówczas w słynnej Siekierze), Roberta Brylewskiego (gitarzysty
Kryzysu, Brygady Kryzys i Izraela) i filozofa Sławomira Gołaszewskiego
związanego wówczas z nurtem poszukiwań parateatralnych Jerzego Grotowskiego.
Klasycznie rockowy skład od początku uzupełniany był instrumentami dętymi, ale
przełomowym okazał się moment, gdy do zespołu dołączył Krzysztof "Banan" Banasik.
Jego gra na waltorni nadała muzyce specyficzne, niespotykane brzmienie.
Zespół
wydał kilkanaście płyt, z których wydana w 1990 r. "Legenda" oraz "Triodante" z
1984 r. zaliczane są do klasyki polskiej muzyki rockowej. Grupa potwierdziła
swoją klasę, dając setki koncertów w całej Polsce (m.in. z Killing Joke i New
Model Army) i biorąc udział w wielu prestiżowych festiwalach w kraju i za
granicą. Działalność koncertową dokumentują albumy: "Exodus" (1991), "Soul Side
Story" (2000) oraz DVD "Koncert na 20-lecie" (2006).
Najnowszym efektem wspólnej pracy jest wydany w styczniu 2005 album "Ultima
Thule", zdecydowanie najmocniejsze dokonanie zespołu, nie pozbawione
jednocześnie tego wszystkiego, z czego słynął on wcześniej: melodii, poetyckich
tekstów oraz oczywiście podniosłego brzmienia waltorni. W 2006 roku zespół wydał
koncertowe DVD pod tytułem "Koncert na 20-lecie". Jest to zapis koncertu, który
odbył się w warszawskim klubie Stodoła z okazji dwudziestolecia istnienia
zespołu. Wśród zaproszonych gości znajdują się: Kazik Staszewski, Darek
Malejonek, Zygzak, Guma z zespołem Moskwa, a także Sławek Gołaszewski z zespołem
Asunta. Na płycie można usłyszeć i zobaczyć ponad trzydzieści piosenek, w tym
utwory legendarnego zespołu Siekiera, a także półtoragodzinny wywiad z Tomaszem
Budzyńskim. Siła Armii tkwi w połączeniu poezji Tomasza Budzyńskiego z
wyrafinowaną i ekspresyjną muzyką, zawierającą elementy muzyki hard core, folk,
a nawet muzyki klasycznej. Wykorzystanie nietypowych dla współczesnego rocka
instrumentów jak waltornia, flet, wiolonczela, skrzypce czy didgerido, a także
tekstów Dantego czy Samuela Becketta sprawia, że propozycja zespołu jest na
polskiej scenie zupełnie wyjątkowa, a Armia wciąż pozostaje jedną z najbardziej
oryginalnych grup, tworząc muzykę, której nie da się w żaden sposób
zaszufladkować.
Od
niedawna, wokalista zespołu Armia, Tomasz Budzyński rozpoczął także działalność
solową, czego efektem jest wydana w 2002 roku płyta "Taniec szkieletów" nagrana
wspólnie z Krzysztofem "Bananem" Banasikiem. Muzykę zawartą na tej płycie można
nazwać "apokaliptycznym folkiem", a doszukać się na niej można brzmień w
klimacie Dead Can Dance czy Current 93. Teksty to poetyckie obrazy z różnych
czasów i stron. Ostatnim dokonaniem Tomasza Budzyńskiego jest muzyka
skomponowana do spektaklu "Iuvenilium permanens" wg Witkacego, który można było
obejrzeć w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, a także ultra czadowa
płyta "Uwagi Józefa Baki" nagrana przez Budzyńskiego z zespołem Trupia Czaszka.
Kontakt:
Organizacją koncertów zajmuje się
InnovaConcerts.
Edyta
Wierzchucka;
e-mail:
innovaconcerts gmail.com;
tel.0602227064
Tomasz
Budzyński;
e-mail:
zorro goldfish.com.pl
i budzula o2.pl
http://www.armia.art.pl/
21.50
–
IZRAEL
Skład:
Robert „Brylu”
Brylewski
– wokal, gitara
Darek „Maleo”
Malejonek
– wokal, gitara
Piotr
„Stopa” Żyżelewicz
– perkusja,
Sławek „DżuDżu”
Wróblewski
– bas
Piotr „Samik”
Subotkiewicz
– klawisze
Włodek „Kinior”
Kiniorski
– instrumenty dęte i perkusyjne
Dyskografia:
1983 -
Biada, Biada, Biada (wyd. 1985)
1985 -
Nabij Faję
1987 -
Duchowa Rewolucja I (wyd. 1987) i Duchowa Rewolucja II (wyd. 1991)
1991 -
1991
1993 -
Życie Jak Muzyka (Live 1993)
1997 -
In Dub
2006 -
W Koperniku - Live DVD (1991)
Zespół
Izrael powstał w marcu 1983 w Warszawie. Założycielami byli znani już muzycy
polskiego undergroundu muzycznego: Robert Brylewski (Kryzys, Brygada Kryzys) i
Paweł Kelner Rozwadowski (Deuter).Debiut sceniczny miał miejsce 25 kwietnia 1983
roku w klubie Hybrydy w Warszawie, z którym zespół związany był przez dłuższy
czas. Pierwsze nagranie zespołu - "Idą ludzie Babilonu" - powstało jeszcze w tym
samym roku zdobywając sporą popularność. Zespół zaczął koncertować (m. in.
Jarocin, koncerty pod hasłem "Boża muzyka w babilonie"). Pierwsza płyta zespołu
"Biada, Biada, Biada" nagrana w maju 1983 roku ukazała się dopiero kilkanaście
miesięcy później. W roku 1986 zespół zagrał trasę koncertową z legendą reggae
Misty In Roots, po której z zespołu odszedł Paweł Kelner. Wkrótce zastąpił go
Darek Maleo Malejonek (Kultura). Już z Maleo zespół nagrał swój drugi album
"Nabij faję". W roku 1986 roku zespół umieszcza utwór "Wolność" na legendarnym
albumie "Fala" i ukazuje się płyta "Nabij Faję". W nagraniach biorą udział m in.
Sławek Dżu Dżu Wróblewski, Piotr Sam O'hutt Subotkiewicz, którzy pozostali już w
zespole do końca. W roku 1987 rejestrują album "Duchowa Rewolucja", którego
pierwsza część ukazuje się w tym samym roku. W jego nagraniu wzięło udział wielu
muzyków, m.in: Krzysztof Banan Banasik (Armia, Kult), Paweł Szanajca (Kult),
Tomasz Budzyński (Armia).
Po
powrocie z koncertów w Czechosłowacji do zespołu dołączył multiinstrumentalista
Włodek Kiniorski. W roku 1990 zespół wyjechał do Wielkiej Brytanii na
zaproszenie przyjaciela - Marcina Millera, który załatwił im kilka koncertów i
przede wszystkim nagrania w legendarnym Ariwa Studio należącym do Mad Professora.
Efektem tej wyprawy był album "1991" - jedna z najbardziej niesamowitych i
najwyżej ocenianych polskich płyt. Robert: "Materiał został przygotowany
specjalnie na wyspy. Chłopcy zaczęli przygotowywać go beze mnie, dołączyłem do
nich grając na klawiszu Monopol. I to jego brzmienie daje tej płycie trzeci
wymiar. Liczyła się też pomoc Dereka Fevriere’a. Chociaż mieliśmy tylko 3 dni na
nagranie ale dzięki jego umiejętności i poziomowi sprzętu zdążyliśmy zrobić
niemal wszystko. W Warszawie dograliśmy jedynie jakieś smaczki.”
Ostatni,
pożegnalny koncert miał odbyć się 15.05.2005 w warszawskim klubie Remont. Nie
doszedł on jednak do skutku z powodu agresywnego zachowania służb porządkowych.
Po
namowach Piotrka Pitera Kołaja - organizatora Ostróda Reggae Festiwal,
20.08.2006 - po 11 latach przerwy, na scenie tego festiwalu Izrael spotkał się
ponownie. Koncert został bardzo dobrze przyjęty, zespół zaprezentował się w
swoim najlepszym składzie a za konsoletą zasiadł czołowy polski dub master
Activator. Od tego czasu zespół regularnie koncertuje. A w Jarocinie po raz
pierwszy od wielu lat usłyszymy materiał pełen materiał z kultowej płyty „1991”
– zdaniem recenzentów, jednej z najważniejszych w historii polskiej muzyki
alternatywnej.
Kontakt:
www.izrael.art.pl
23.05 –
TWINKLE BROTHERS (Jamajka) &
TREBUNIE TUTKI
TWINKLE
BROTHERS,
ta oryginalna rastafariańska grupa źródłowej reggae powstała w 1962 roku w
Falmouth Trelawny na północnym wybrzeżu Jamajki – z dala od Kingston, gdzie
rodziła się legenda Wailersów, Petera Tosha i Boba Marleya. Jako że na początku
nie było ich stać na zakup instrumentów, sami budowali sobie gitary i bębny z
różnych blaszanych puszek i żyłki do łowienia ryb. Od 1962 roku bracia Norman i
Ralston Grantowie byli laureatami lokalnych konkursów muzyki pop i mento, a w
1968 roku zdobyli laury najlepszej grupy wokalnej na wyspie. Powtórzyli ten
sukces rok później z dodatkową nagrodą na solisty Normana Granta. W 1970 roku
zdobyli trzecią nagrodę za piosenkę „We Can Do it Too”. Wszyscy na wyspie znali
ich jako TWINKLE BROTHERS, choć Norman Grant nagrywał także solo dla BEVERLEYS
Leslie Konga. O Twinkle Brothers krążyły legendy – wszyscy coś o nich słyszeli,
ale trudno im było z prowincji przebić się do zaklętego kręgu showbusinessu
reggae w Kingston i Montego Bay. Twinkle Brothers of reggae – mówili o nich
ponieważ byli uosobieniem tego czegoś: szalachetnego, godnego choć ascetycznego,
biednego, ale wolnego aż dzikiego i pełnego wiary... słońca – reggae. Inspiracją
do wyśpiewywania i wygrania siebie były dla nich: Stary Testament, nauki Marcusa
Garveya i wierzenia Rastafari.
W 1975 roku doczekali się albumu z prawdziwego zdarzenia: „Rasta Pon Top”. W
końcu także, konkurencyjne dla słynnej Island Records londyńskie wydawnictwo
Virgin Records rozpoczęło edycję ich płyt w Europie i poza nią.
Albumy „Love”, „Praise Jah”, „Countrymen” były bestsellerami reggae. W tym samym
czasie Norman Grant po tragicznej śmierci Jacoba Millera – lidera grupy INNER
CIRCLE, zastąpił go w jego zespole na trasie koncertowej w USA. Sam nawet
spróbował swych sił jako producent i wydawca, wydając w Wielkiej Brytanii
największy hit Twinkle Brothers „Me No You – You No Me” w 1981 roku. Doczekał
się on licencji na winylu w Polsce w 1989 roku. W styczniu 1982 Twinkle Brothers
na płycie „Underground” śpiewali utwór „Battlefield” a na okładce widniało hasło
„Solidarność”.
W 1988 roku po raz pierwszy przyjechali do Polski by wziąć udział w festiwalu
Róbrege w Warszawie w ramach koncertu „Tribute to Peter Tosh”. W 1989 roku w
dniu pamięci Boba Marleya pojawili się ponownie na „Reggae Pod Strzechą” w
stołecznej „Stodole”.Twinkle Brothers nagrali dwie płyty z sekcją dętą polskiej
legendy jazz, grupy YOUNG POWER. Wydano je w Wlk. Brytanii.
13 grudnia 1989 grali na finał międzynarodowego festiwalu „Solidarność Anti –
Apartheid” w Hali Stoczni Gdańskiej. Jesienią 1991 roku nagrali w Polsce wraz z
kapelą góralską TREBUNIE TUTKI ścieżki dźwiękowe do dwóch płyt. Kilku mixów
dokonał na nich sam wielki producent reggae z Londynu – Adrian Sherwood.
Pierwsza z płyt, „Higher Heights”, zdobyła laury płyty miesiąca reggae wg.
czasopisma Vox a kolejny album – „Comeback Twinkle 2 Trebunia Family” zdobył
szóste miejsce na liście WMCE EBU. Album „Our Twinkle Home” zwiastował ponowną
wizytę zespołu w 1995 roku a ostatnia wspólna produkcja Twinkle/ Trebunie, „W
Sherwood” została dodatkowo poszerzona o wersje utworów gwiazd wytwórni On-U
Sound – African Head Charge i 2Badcard, wzbogacone zaśpiewami rodziny Trebuniów.
Na bazie wymienionych wspólnych albumów polska wytwórnia Kamahuk prowadzona
przez inicjatora całego przedsięwzięcia, znanego dziennikarza world i reggae
Włodzimierza Kleszcza wydała jeszcze kompilację dubów oraz składak „The Best Of”.
Jak do tej pory Twinkle Brothers ma na swoim koncie około 60 albumów oraz
niezliczoną liczbę singli. Grali już prawie na całym świecie.
TREBUNIE
TUTKI
- to muzykująca od pokoleń rodzina z Białego Dunajca, która nic nie tracąc ze
swego charakteru, przeszła ewolucję od kapeli góralskiej po zespół koncertujący
na największych festiwalach Muzyki Świata w Europie, a także w Azji i Ameryce
Północnej.
Trebunie-Tutki jako jedyny zespół z Polski, wielokrotnie znalazł się w pierwszej
dziesiątce World Charts Europe Europejskiej Unii Radiowej.
Umiłowanie tradycji i wierność góralszczyźnie nie ogranicza twórczości zespołu.
Opierając się na tradycyjnych instrumentach, skali góralskiej, budowie muzycznej
i charakterze wykonania, tworzą NOWĄ MUZYKĘ GÓRALSKĄ, rozwijając i wzbogacając
rdzenną muzykę o nowe melodie, współczesne teksty i awangardowe aranżacje.
Kreują oryginalne polskie brzmienie. Chętnie eksperymentują z reggae, rockiem,
techno i jazzem współpracując z producentem Włodzimierzem Kleszczem i z
wybitnymi artystami, m.in. z jamajską grupą „The Twinkle Brothers", zespołami
Adriana Sherwooda, kirgiskim „Ordo Sakhna", a także z rodzimymi muzykami:
Krzysztofem Ścierańskim, Michałem Kulentym, Krzysztofem Herdzinem, Katarzyną
Gaertner, Warszawskim Chórem Międzyuczelnianym, Voo Voo i formacjami
Włodzimierza Kiniorskiego "Kiniora".
Kontakt:
www.trebunie.pl
www.twinklemusic.com
16.00 – LONDYN
Lubelski zespół rockowy, powstały w 2002
roku, wywodzący się z tamtejszego środowiska akademickiego. Cechuje ich
zwięzłość i czytelność muzycznego przekazu grupy, czyli melodyjnych kawałków
opartych na czystym dźwięku gitary
16.40 – LES BIGOS
Zespol powstal na poczatku 1998 roku w
Trójmieście. Świetne, nowoczesne granie, podlane elektronicznym sosem i bardzo
dobra wokalistka
www.lesbigos.art.pl
17.20 – SANDALESS
Sandaless wkroczył właśnie w dziesiąty rok
istnienia. Powstał w Ełku i tam funkcjonuje do dzisiaj. Mają na koncie wiele
koncertów w Polsce i za granicą (Rosja, Niemcy), uczestniczyli w największych
krajowych festiwalach/, The Car Is On Fire /Pionierzy nowego rocka w naszym
kraju. Ich ostatni album "Lakes & Fames: przez wielu uznany został za najlepszą
polską płytę 2006 r
www.sandaless.band.pl
18.00 – GANDAHAR
Lider i wokalista zespołu - Juliusz Kamil
Kuźnik - utworzył GandahaR w 1993 roku w Zabrzu. Przez 14 lat działalności
wypracował brzmienie będące połączeniem rocka, ballady i muzyki spod znaku "unplugged"
- głównie przez instrumentarium: gitary akustyczne, kontrabas, fortepian,
skrzypce, obój.
www.gandahar.pl
18.40 – KOMBAJN DO ZBIERANIA KUR PO
WIOSKACH
Grupa powstała w 2001 roku. W styczniu 2005
zaprezentowała swój debiutancki album "Ósme piętro". Rok później ujrzał swiatło
dzienne ich najlepsza płyta "Lewa Strona literki M"
19.30 – THE CAR IS ON FIRE
http://www.thecarisonfire.com/
20.20 – JACEK KULESZA TRIO
Jacek Kulesza jest gitarzystą znanych i wielokrotnie nagradzanych w Polsce i za
granicą zespołów Homosapiens oraz Von Zeit. Skład: Jacek Kulesza, Waliza,
Tamburyn
www.jacekkulesza.com
21.00 –
KAZIK & BULDOG
Zespół tworzą osoby bezpośrednio związane z Kultem,
wokalistą jest Kazik Staszewski, basistą menedżer Kultu Piotr Wieteska,
techniczny Kultu gra na gitarze, a za perkusją zasiadł muzyk, który pracował w
"Kult - Ochronie". Gościnnie pojawia się także sekcja dęta Kultu - Zdunek i
Glazik. W 2005 roku piosenki Buldoga puszczane były przed koncertami Kultu.
Podczas trasy październikowej Kultu w 2005 roku można było odsłuchać i kupić
singiel Buldoga pt. "singiel". 30 stycznia 2006 roku Buldog rozpoczął nagrywanie
albumu "Płyta" w studiu Elektra w Warszawie (w tym samym studiu gdzie nagrywany
był "singiel"). Pierwsza sesja nagraniowa trwała do 9 lutego 2006 roku. Zgrania
i miksy zaplanowane były na 1 marca. W październiku 2006 roku miała miejsce
premiera debiutanckiego albumu Buldoga pt. "Płyta" (Buldog 002):
Większość z granych przez Buldoga piosenek oparta jest
na nieomal transowych rytmach reggae i punkowym, a może raczej nowofalowym
minimalizmie. Ale jest to minimalizm dokładnie przemyślany, ubarwiany
nieoczekiwanym wejściem sekcji smyczkowej ("Zurt"), jazzującymi wstawkami
("Berlin"), scratchingiem ("Pop leży krzyżem") czy nieomal pastiszową zabawą
estetyką hiphopową ("Ona ma ph"). Jak długą muzyczną drogę przeszli Wieteska i
Staszewski, pokazuje kończąca album "Piosenka młodych wioślarzy". Pierwszy
radiowy i telewizyjny przebój Kultu niby niczym nie odstaje od współczesnych
piosenek Buldoga. Transowo-punkowe granie Buldoga tworzy niezły podkład dla
rewelacyjnych tekstów Staszewskiego
www.staszewski.art.pl
http://www.buldog.pl/
22.40 –
ARCHIVE
(UK)
Zespół Archive powstał w 1994 r. w Londynie. Założyli go
Darius Keeler i Danny Griffiths. Brytyjska formacja należy to tych grup, których
twórczość skutecznie wymyka się wszelkim próbom zaszufladkowania. W 1996 roku
zespół (razem z wokalistką Royą Arab i raperem Rosko Johnem) wydał swój pierwszy
album – „Londinium”. Płyta była mieszanką trip-hopu (w stylu Massive Attack),
alternatywnego rocka i rapu. Zespół rozpadł się w tym samym roku, jednak w 1997
Darius i Danny jeszcze raz utworzyli Archive, tym razem z wokalistką Suzanne
Wooder i wydali swój drugi album – „Take My Head”. Od tamtego czasu grupa wydała
trzy albumy („You All Look The Same To Me”, „Nosie”, „Unplugged”) z wokalistą
Craigiem Walkerem, które przyniosły jej dużą popularność w Polsce. Utwór „Again”
z albumu „You All Look The Same To Me” przez wiele tygodni utrzymywał się na
pierwszym miejscu listy przebojów radiowej Trójki, a w ogóle na liście Marka
Niedźwieckiego gościł 70 tygodni. W ostatnim 13 Notowaniu Wszechczasów Listy
Przebojów Trójki z grudnia 2006 r. „Again” znalazł się na 7. pozycji, zaraz za „Another
Brick In The Wall” oraz „Wish You Were Here” Pink Floyd”, ”Brothers In Arms”
Dire Straits, „Bohemia Rhapsody” Queen, „Starawy To Heaven” Led Zeppelin i „One”
U2. Na wymienionych wyżej albumach Archive odrywa się od swoich korzeni i
kieruje się w stronę progresywnego rocka. Często dokonania zespołu są
porównywane z twórczością Pink Floyd. Jeden z recenzentów napisał nawet, że „Again”
jest jak „Shine On You Crazy Diamond” Pink Floyd tylko nagrane dwadzieścia lat
później. Muzycy Archive nie mają nic przeciwko porównywaniu ich z twórczością
Pink Floyd. W wywiadach przyznają, że to dla nich ogromy zaszczyt. W
październiku 2003 roku ukazała się kolejna płyta Archive, będąca soundtrackiem
do francuskiego filmu „Michel Vaillant”, w Polsce wyświetlanego pod tytułem
„Najlepsi z najlepszych”. 22 maja 2006 roku miała miejsce premiera nowego albumu
- „Lights”. Nowymi wokalistami są Dave Penn oraz Pollard Barrier. Recenzent
portalu Artrock.pl skwitował to dzieło krótko: „Najnowsza płyta Archive to – co
tu dużo gadać - znakomity album. I … kropka.
4 czerwca ukazała się kolejna płyta Archive - „Live at
the Zenith”. Płyta będzie zawierała 11 utworów nagranych przed sześciotysięczną
publicznością podczas paryskiego koncertu, w styczniu bieżącego roku. W
sprzedaży ma także ukazać się wersja limitowana zawierająca dodatkowo płytę DVD
z 32-minutowym filmem dokumentalnym obrazującym europejską trasę zespołu oraz
zarejestrowane na festiwalu Eurockéennes w Belfort utwory „Numb” i „Fold”.
00.20 –
KOLEDZY: MALEŃCZUK &
WAGLEWSKI
Na początku roku 2007, wspólne nagrania zrealizowali
Maciej Maleńczuk i Wojciech Waglewski. Owoc tej współpracy nazwano "Koledzy”.
Taki też tytuł ma jedna z kilku nowych piosenek Wojciecha Waglewskiego:
"Spotkałem się z kolegą / Bo kolega jest od tego / I wypada czasem spotkać się z
nim” - zgodnie śpiewają obaj panowie, nieco podpowiadając, czym dla nich stało
się to wydarzenie…
A zaczęło się wszystko od koncertów "Kolegów” -
prostego, akustycznego gitarowego grania. Bardzo na luzie i bez zobowiązań…
Pierwszy taki wspólny ich koncert zdarzył się w Warszawie, podczas XIII
Festiwalu Filmowego FeFe Felliniada jesienią 2006.
Zderzenie tych dwóch osobowości, jak i zebrany na
okoliczność tego spotkania repertuar, to mieszanka dość wybuchowa… Przywołajmy
tylko niektóre "tropy” płyty: Światowe bluesy, Johnny Cash’a "Ring of fire",
pieśni Stanisława Grzesiuka, Maleńczuk - znany, mniej znany, najnowszy - zawsze
wyrazisty - piosenkowy albo pieśniarski, wreszcie Waglewski - znany, z "Bo Bóg
dokopie”, ale i premierowy (z zupełnie zaskakującym obliczem)… Znamiennym
przystankiem jest tu przywołanie Stanisława Grzesiuka (1918-1963 - pisarza i
pieśniarza, mieszkańca stołecznego Czerniakowa). Grzesiuk, po II Wojnie
Światowej, wykonywał uliczne pieśni warszawskie, grywał na banjo i mandolinie.
Po latach wciąż fascynuje barwnymi, acz prostymi opowieściami i nietuzinkowym
humorem…
Maciej Maleńczuk - ur. 14.08. 1961 r. w Wojcieszowie
koło Złotoryi - pieśniarz, poeta i gitarzysta; artysta rockowy. W latach
1986-2005 był wokalistą zespołu Püdelsi, z którym nagrał kilka płyt. W roku 1993
założył zespół Homo Twist, którego pierwsza płyta ukazała się rok później. Przez
lata skład tego bandu zmieniał się kilkakrotnie, ale przekaz - rock, ferment,
energia i poezja - pozostały niezmienne... Występuje i nagrywa również solo.
Pierwszą solową płytę wydał w roku 1998.
www.malenczuk.art.pl
Wojciech Waglewski - ur. 21.04.1953 r. w Nowym Sączu -
założyciel i lider zespołu Voo Voo. Kompozytor, autor tekstów, wirtuoz gitary,
wokalista i producent muzyczny. "Pomiędzy Voo Voo" znajduje i czas na współpracę
(występy, bądź produkcje muzyczne) z artystami tak odmiennymi jak: Martyna
Jakubowicz, Renata Przemyk, Maria Peszek, Lech Janerka, zespoły: Raz, Dwa, Trzy,
czy Atrakcyjny Kazimierz. Wciąż współtworzy legendę "polskiej muzyki świata” -
grupę Osjan.
http://www.mozg.art.pl/archiwum/music/wagiel.htm
|